จะเดินไป...จะสนทำ

กลับทันควัน “ก็เห็นอะนะ แต่

มันกัดเขาไม่ปล่อยมาหลายปี ไม่รู้ว่าไปเผลอเหยียบตาปลามันเข้าตอนไ

ไม่ตอบ เท่ากั

” แก้วเปล่าในมือ โลแกนยกชู เหมือนกำลังแสดงความยินดีกับอิสรภาพที่มีใครบางคนหยิบยื่นให้ “ข้อตกลงระหว่างผมกับแม่...จะไม่เปลี่ยน แม้ว่า ‘หล่

เสียจนเอแวนหน้าหัน ให้มันรู้เสียบ้างว่ากำลังเล่นอย

ม่แน่...ตอนนี้คุณลำพองกับอิสระที่คุณเพิ่งได้รับ ในอนา

มอง ถึงได้ไม่เห็นว่ามรินญางามพร้อมขนาดไหน...มาดามนับทองตาแหลม ท่านวางแผนอนาคตให้บุตรชาย ด้วยการหาคนที่ไว้ใจได้ให้มายืนขนาบข้าง แต่ความ

ันที่ไอ้เพื่อนแสนทะนงสัมผัสคำว่า ‘พ่าย’ เขาอยากเ

ันนั้นแน

ลวงล่อเหล่าผีเสื้อแสนสวย ฉีกกระชากทำลายปีกอันบางเบานั่น และเดินเหยียบย่ำด้วยฝีเท้าหนักๆ ผ่านไป หลังหมดค่าความสวยงามนั่นแล้ว!! วันนี้โลแกนยังฮึกเหิมอยู่ได้ เพราะยังไม่มีสตรีนางใด สามารถทำลายปราก

ามรินญา ปล่อยให้หล่อนหายเงียบเข้ากลีบเมฆ เปลี่ยนคู่ควงเป็นว่า

่านไ

ดตาตัวเอง เธอไม่เสพสื่อ พยายามไม่หลงลงไปเวียนว่ายในอินเตอร์เนต เพราะไม่อยากให้ความเจ็บช้ำ ย้อนกล

ยป่าวร้อง แม้จะมีหนุ่มแวะเวียนมาถาม ตลอดช่วงเวลา3 ปี หญิงสาวเลือกที่จะนิ่ง เธอไม่ปริปากพูด นานๆ

้งกร

งส่งยิ้มให้กับลูกค้าคนใหม่ แต่รอยยิ้มนั้นกลับต้องค้างไว้บนเรียวปากอิ่ม พร้อมกับเธอที่ค่อยๆ เดินถอยหลังช้

แกน

สกุลที่เธอใ