คอ

วยชีวิตพระองค์ พร้อมพระหัตถ์ยื่นออกไปราวกับว่

์ยังคงยกค้างอยู่เช่นนั้นโดยที่องค์ชายหนุ่มมิทรงขยับพระวรกายเคลื่อนไหวแม้แต่น้อย พร

ื่อทรงได้ยินเสียงของเห

ได้ยินเสียงท่านรองแม่ทัพเร

ิดผ้ากระโจมซึ่งปิดประตูทางเข้าออกอย่างรวดเร็

ล่านายกองต่างพากันส่งเสียงเอ็ดอึงเป็นการใหญ่ ก่อนจะพากันยืนแปลก

ฉนจึงยืนนิ่งราวกับหิน

ห็นเพียงด้านหลังเต็มไปด้วยพระเกศาสีดำสนิทยาวสยายจนถึงบั้นพระองค์และนั่นทำให้ล่วงรู้โดยพลันขึ้นมาทันที พร้อมเสียงขององค์ชายอิ๋งหยางมีรับสั่งแทรกขึ้นมา “พวกเจ้านำร่างของรองแม่ทัพไปจั

่านายกองรีบรับพร

อนตายได้พานพบองค์ชายของตน โดยมิรู้ตัวเลยว่า ชะตาได้มาถึงฆาตแล้วทันทีที่บุรุษซึ่งเกิดมาพร้อมกับดวงพิฆาตหายจากอาการบาดเจ็บ กลับมาเป็น

ติที่หวนคืนกลับมาอย่างสมบูรณ์ จึงทำให้รองแม่ทัพหนุ่มสิ้นชีพวิบัติลงไปโดยมิรู้

้วิญญาณของรองแม่ทัพและยังเป็นองครักษ์คนสนิทของพระองค์ออกไปแ

้า หามีผู้ใดรอดสักคน!” สุรเสียงรับสั่งเต็มไปด้วยควา

พร้อมเบิกกว้างขึ้นมาทันที พระหัตถ์ยกขึ้นสัมผัสกับพร

อกก่อนนะท่านแม่ทัพ จะรี

ได้ยินอย่างชัดเจนในสภ

นั้น แต่อย่างน้อยการที่ได้พบใบหน้าของข้าในสภาพที่ไร้สติก็ยังสามารถอยู่ต่อได้อีกหลายวัน

พียงแค่ความฝันเท่านั้น หาใช่เรื่องจริงที่เกิดขึ้นแม้แต่น้อย” รั

ยค่อยๆ ถูกยกขึ้นมาทอดพระเนตรใกล้ๆ ด้วยความแปลกพระทัย ผืนผ้าเนียนนุ่มส่ง

น และพบว่าหลังพระหัตถ์ถูกเข็มเงินขนาดย่อมปักเสียบคาอยู่พร้อมแผ่นแปลกประหลาดปิดทับลงบนก้อนปุยสีขาว เท่านั้นยังไม่พอบริเวณข้อ

ะไร!” รับสั

ากมายยังคงห้อยค้างเอาไว้อยู่เช่นนั้น ขวดยาแก้อักเสบและยาฆ่าเชื้อหมดลงไปแล้ว เหลือ

ะยะเวลาที่ผ่านมาในขณะที่ทรงอยู่ในภาวะครึ่งหลับครึ่งตื่น ซึ่งในขณะนั้นทรงทอดพระเนตรทุกส

้าจริง! นางมีตัวตนจริงๆ ข้าไม่ได้ฝัน! ไม่ได

่นคือเรื่องจริงที่เกิดขึ้น ครั้นทรงเหลือบไปพบโต๊ะข้างเตียงจากโลกอนาคตปรากฏอยู่ข้างแท่นพระบรรทมยิ่งทำให้ทรงมั่นพระทัยมากยิ่งขึ้นไปกว่าเดิม

รื่องใช้แลดูชอบกลนัก ราวกับว่ามิใช่สิ่งที่ปรากฏในเวลานี้แต่อย่างใด” รับ

ยด และทรงพบว่าปิ่นหยกตรงพระพักตร์ที่มีพระบัญชาให้ทำขึ้นมา

ครองนักเล่า แล้วเหตุใดปิ่นของนางจึงสูญสลายหายไปต่อหน้าข้า ทันทีที่ปิ่นนี้ม

ครองก็ไม่มีอีกต่อไปแล้วน่ะสิ มีเพียงของข้าเท่านั้นที่ยังคงอยู่” รับสั่งพลางกำปิ่นหยกไว้ในพระหัตถ์พร้อมร

ทันทีครั้นทรงรู้สึกองค์ ความรู้สึกในยามนี้

อันอัน ข้าอยากรู้ยิ่งนักว่าเจ้ามาจากที่แห่งหนใด ใยจึงเต็มไปด

กสีเงินที่วางอยู่บนโต๊ะรูปทรงประหลาดจากโลกอนาคต นำขึ้นมาป

ามาภายในกระโจมที่ประทับจำนวนส

พที่เหลือให้มาพบข้าเดี๋ยวนี้

บอย่างแข็งขัน หากแต่ยังมิทันห

รับสั่งเรีย

ญญาณของรองแม่ทัพออกไปจากกระโจม ต่างบอกเล่ากันว่าจู่ๆ แม่ทัพใหญ่ก็ปรากฏพระวรกายภายใน

ิหนำซ้ำพระอาการบาดเจ็บบรรเทาเบาบางลงไปอย่างเห็นได้ชัด แต่ที่ยังคงเหมือนเดิมนั่นก็คือทันท

่ะย่ะค่ะ” หนึ่งในทหารรับใช้กรา

ัตถ์และข้อพับดึงรั้งเอาไว้จนรู้สึก พระพักตร์ภายใต้หน้ากากสีเงินหันกลับไปทอดพระเนตรราวแขวนอเนกประสงค

าให้หมด!” รับสั่งกลับไ

สำหรับข้า! เยอะๆ หน่อยนะเพราะข้าหิ

นายรีบขานรับพร้อมหันหลังกลับเ

และเข็มสีเงินที่เสียบอยู่ในขณะนั้น พระหัตถ์ลงมือจัดก

ญที่ไม่สามารถพระดำเนินไปไหนต่อไหนได้ ในขณะที่โลหิตแดงฉานไหลรินออกมาจากรูเข็มที่ถูกเจาะนั้นออกมาโดยพลัน ก่อนจะถูกพ

กพระวรกายทอดพระเนตรด้วยความแ

ด้อย่างน่าประหลาดยิ่งนัก ไม่น่าเชื่อว่าน้ำ

วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงด้วยความสนพระทัยระคนสงสัย พลางเอื้อมพระหัตถ์หยิบถุงผ้าซึ่งวางอยู่ชั้นล่างสุดออกม

ะเดี

้ได้แต่อย่างใด หลังจากกษัตริย์โจวผิงหวางย้ายเมืองหลวงมาอยู่ที่ลั่วอี้ (ลั่วหยาง) ดินแดนทางทิศตะวันตกทั้งหมด

หูเป่ยเป็นของแคว้นฉู่ ดินแดนเป่ยจิงและหูเป่ยตอนเหนือเป็นของแคว้นเยี้ยน ต่อมาดินแดนท

่มมีอำนาจมากขึ้นเปลี่ยนเป็นแคว้นใหญ่ และเริ่มต้นเปิดฉากที่มาของสงครามแห่งการแย่งชิง

คว้นฉู่ แคว้นฉี แคว้นจิ้น แคว้นเอี้ยน แคว้นเยี่ยน แคว้นเยว่ แคว้นเจิ้ง แคว้นอู๋ แคว้นหลู่แ

ะอำนาจแข็งแกร่งจนต้องบันทึกไว้ในประวัติศาสตร์กลายเป็นเจ็ดแคว้นใหญ่เต็มไปด้วยอำนาจและมีอิทธิพลใน

มากมายจนผนึกดินแดนแคว้นเล็กๆ มาอยู่ใต้การปกครองและในขณะนี้ แคว้นฉินกำลังมีพระราชพิธีสำคัญที่ถูกจัดขึ้น นอกจากพระราชพิธีฝัง

ืองผ

นสกุ

นจะย้ายเมืองหลวงมาที่เมืองหยง ซึ่งเป็นเมืองหลวงปัจจุบันของแคว้นฉินได้ประมาณร้อยปี สกุลจางเป็นขุนนางใหญ่ในราชสำนักฉินสืบต่

งขุนนางในราชสำนักฉินเช่นเดียวกันกับบิดา พำนักอยู่ที่จวนในเมืองหลวงหยง ส่วนบุตรชายคนที่สองจนถึงคนที่สี่รวมไปถึงบุตรสาวเพียงคนเดียวพำนักอยู

ที่มีอำนาจมากที่สุดในราชสำนักฉินขณะนี้ จางเจี๋ยอี้ธิดาเพียงหนึ่งเดียวของอัครเสนาบดีของจางฟง ผู้ถูกเลือกให้เ

ื่อนำเข้าวังหลวงเตรียมความพร้อมสำหรับพิธีสถาปนาที่จะมีขึ้นในอีกสิบวันข้างหน้า ผู้คนมากมายต่างมายืนออกันอย่

วงตากลมโตเท่านั้น ร่างอรชรสวมอาภรณ์สีดำสลับแดง ซึ่งเป็นสีประจำของราชสำนักฉินและเป็นสีประจำแคว้น สีดำหมายถ

งบุตรีของนางขึ้นรถม้าของทางราชสำนักฉิน เดินทางเข้าวังหลวง ด้วยความเป็นห่วงและรู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก ราวกับว่าน

แต่เคยมีด้วยกันสองคน ด้วยเพราะทั้งคู่มีลูกสาวฝาแฝดนั่นเอง ทว่าฝาแฝดคนน้องได้หายสาบสู

ได้อย่างใดและทั้งสองต่างทำใจได้แล้วว่า ลูกสาวฝาแฝดอีกคนได้ตายไปแล้ว จ

ยินจางเรียกรั้งบุตรีเอาไว้

อกไม้เล็กๆ หันกลับมามองมารดาผู้ให้กำเนิด พลางส่งยิ้มห

อย่างดี หากแม้นมีโอกาสจะกลับมาเยี่ยมท่านพ่อและท่านแม่ หรือไม

ิ้มออกมาบางๆ หากแต่แฝงเร้น

งนี้ หาได้เกิดจากความรักที่เจ้าผู้ครองแคว้นพึงพอใจตัวเจ้าแต่อย่างใด แต่มันเกิดขึ้นเพราะต้องการอำนาจขอ

ต่ถ้าปฏิเสธตำแหน่งฮองเฮาอย่างไม่ใยดี มีหรือจะทำไม่ได้ แต่นางจะต้องเห็นแก่ตระกูลเป็นใหญ่มากกว่าตนเอง เพราะอ

านแม่ ส่วนจะเกิดอะไรขึ้นนับจากนี้ไป นั่นก็คือชะตาฟ้าลิขิตที่ข้าต้องเ

องมารดาอย่างแนบแน่น ก่อนจะตัดใจก้าวขึ้นรถม้าพ

มืองหยงซึ่งพระราชวังหลวงแห่งแคว้นฉินอยู่ที่นั่น โดยมีทหารอารักขาคอยคุ้มกันอย่างหนาแน่นไป

วนองครักษ์จากทางวังหลวงเสียทั้งหมด ด้วยภายในขบวนดังกล่าวกลับมีองครักษ์ฝีมือดีที่ถูกองค์ชายอิ๋งเฟิ่งส่

ี่ได้วางเอาไว้ครั้นถึงสถานที่สำหรับใช้ลงมื

ิเวณ

ล้างกายและกักเก็บน้ำสะอาดไว้ใช้ดื่มในระหว่างการเดินทาง ด้วยต้องใช้เวลาอีกสองวันก็จะถึงเมืองหยงซึ่งเป็นเมืองหลวง ด้วยอาณาเขตพื้นที่ของเมืองผิงหยางกว้างใหญ่พ

ใหญ่ถูกล่ามาทำเป็นอาหารในค่ำคืนนี้ โดยทีมล่าคือองครักษ์ทั้งหกนายขององค์ชายสามอิ๋งเฟิ่ง

ในเนื้อกวางดังกล่าวได้วางยาทำให้หลับอย่างแรงซึ่งได้มาจากแคว้นเอี้ยนของพระชายารองซึ่งเป็นองค์หญิงแ

ารสตรีทุกนางที่ขวางทางการเข้าขึ้นสู่ตำแหน่งนี้ และพระชายาเอกของฉินรุ่ยกง สมัยยังเป็นองค์รัช

รอารักขาและองครักษ์จากวังหลวงซึ่งคอยเดินตรวจเวรยา

งกล่าวจากที่มีเสียงพูดคุย และปรึกษาหารือเกี่ยวกับแผนถวายความปลอดภัยให้แก่ฮองเ

่างมิดชิด ค่อยๆ เดินออกมาจากทิศทางที่จะต้องไปยังลำธารซึ่งตั้งอยู่ไม่ไกลจากกระ

างและเตรียมแผนขั้นต่อไป พร้อมองครักษ์สามนายรีบรุดเข้าไป

่างรวดเร็ว ร่างสาวใช้คนสนิทฟุบลงอยู่กับโต๊ะอาหารซึ่งมีเนื้อกวางอยู่ใน

ได้ถูกวางยาดั่งเช่นคนอื่นๆ อย่างนั้

้าก็ไม่เห็นนางกินอะไรเลยนอกจากน้ำเท่านั้น” หนึ่งในนั้

กว่าครึ่งและกินขนมกุ้ยฮวาไปบางชิ้นเพียงเท่านั้น ถ้าเช่นนั้นก็หมายค

้องอาหาร!” องครักษ์ซึ่งเป็นหัวหน้าตะโกนบอกค

เวณริ

ปยังริมลำธารเพื่อหลบหนีการไล่ล่าของผู้ประสงค์ร้าย ทันทีที่นางเห็นร่างของสาวรับใช้คนสนิทจู่ๆ

หนีออกจากกระโจม ทันทีที่ชายชุดดำทั้งหกปรากฏกายพร้อมวิ่งหนีออกจากบริเวณดังกล่าว

ลือจากผู้ใดได้ ที่มีอยู่ก็หมายปองชีวิตหาได้ช่วยเหลือให้อยู่รอดปลอดภัย จะข้ามแม่น้ำก็คงไม่พ้นต้องจมน้ำตาย

นใดน

่างนั้นหรอกรึคุณหนู” เสียง

จนครบ ยืนเรียงหน้ากระดานมองโฉมงามล่มเมืองด้วยส

ช่วงลำคอฝังแน่นเข้าไปที่ร่างโฉมสะคราญอย่างไม่ปรานี จนนางทรุดฮวบลงกับพื้นพ

้าง ทวารทั้งเจ็ดถูกทำลายด้วยยาพิษจากแคว้นเอี้ยน

พอแล้ว หากมีคนมาพบศพนางก็ล่วงรู้พอดีว่าถูกลอบสังหารเพ

้ ก็ไม่ต้องสนใจทำยังไงก็ได้เพื่อให้นางสูญสิ้นชีพไม่ต้องสนใจพิธีการให้มากความ ในเมื

ล้มลงฟาดกับพื้นดิน ใบหน้างดงามหันไปทางแม่น้ำที่กำลังไหลเชี่ยวกราก ก่อนจะเห็นเงาเลือนรางของเด็กผ

่เฝ้าคิดถึงและสำนึกผิดอยู่ตลอดเวลาว่านางเป็นคนทำให้น้

ชื่อน้องสาวฝาแฝดที่พลัดตกลงไปแม่น้ำเมื่อสิบเอ็ดป

งน้องสาวฝาแฝดส่งเสียงเ

บาๆ พร้อมลมหายใจสุดท้ายของชีวิตหลุดลอยออกจากร่าง ดวงตากล

ิตนางอย่างใจเย็น ครั้นเห็นร่างนอนแน่นิ่งไม่ไหวติงนานกว่าครึ

บเห็น แต่ถึงจะลอยขึ้นมาได้คิดหรือว่าจะมีผู้ใดจ

แม่น้ำที่กำลังไหลเชี่ยวกรากอยู่ในขณะนั้น ร่างอันไร้วิญญาณของจางเจี๋ยอี้ถูกมัดด้วยเชือกและถ่วงหินขนา

ดิ่งลงก้นแม่น้ำตามแรงถ่ว

วงรู้ทั้งสิ้น ว่าที่ฮองเฮาพระองค์ใหม่ยังมิทันได้รับการแต่งตั้งกลับไปไม่ถึงตำแหน่งที่สตรีทั่วหล้าหมายปอง เ