กหัวหน

ัง

ด ก่อนจะค่อยๆ ทรุดกายลงนั่งกับพื้นตรงหน้าประตู พร้อมกับเสียงสะอื้นไห้ด้วยความโศกเศ

่อาภัพเช่นนี้ เกิดมากำพร