และก็ยอมแ

มีความเป็นลูกผู้ชายพอที่จะยิ้มและย

่นั

ระ และเมื่อวันนั้นมาถึง พี่หวัง

ไห้ออกมาด้ว

นะน้องปรา

พูดเหมือนจะไม่

อน แต่เลือกที่จ

ลือกใช้ชีวิตอยู่กับดนัทธ์หล่อนก็จะมีแต่ความสุข ไม่ต้องทนอยู่กับ

.. ปรางข

้องปรางจะได้เลื่อนขั้

องเอ่ยขึ้นด้วยความประหลาดใจ

งปรางกับพ่อเลี้ยง

และก้มหน้าก้มตาเก็บข้า

อนข้างอยากรู้อยากเห็นจะขยับมานั่ง

มันใช่อย่างที่คนงานใน

่าลืออะไรเห

ลมกลึงที่ขาวสะอาดจน

ะให้กับน้องปราง ก็เพราะว่าพ่อเลี้ยง

่อ.

งกลั้นน้ำตาเอาไว้ภายในไม่ให

ไหมน้

จริงหร

อกค่ะ พ่อเลี้ยงคง..

ยที่จะบังคับน้ำเสียงให้ราบเรี

อเลี้ยงทำแบบนี้ก็เพราะว่า

้มาก และก็ต้องการจะเอาไปเล

ค่เด็กในอุปการะของพ่อเลี้ยงเท่านั้น

มือนจิตกับแจ่มจะไม่ยอมให

เป็นเมียก็คงเพราะว่าต้องการเอาคืนคุณณิชาอย่างที่ทุกคนที่นี่ว่ากันนั่น

ม เสียงกระด้างและทรงอำนาจของเคลวินก็ดังขึ

งสารน่าจะเป็นพวกเธอ

ปด้านหลังแล้วพบว่าเคลวินยืนตระหง

.. เล

งานกันใ

งคน... ไม่อยากตกงานค่ะ” จิตกับแจ่มปร

ะมาหยุดข้างๆ ร่างบอบบางของเฌอปร

ขึ้นเป็นเมีย ก็เพราะ

ัวเองด้วยหัวใจที่เหี่ยวเฉาเพราะรู้ว่าคำพูดของเคลวินมันไม่ใช่ค

รื่องนี้ขึ้นมาอีก ฉันจะไล่มันออก

. พ่อเ

งมองพื้น เนื้อตัวสั่นเทาด้

ี้เอาไปไว้

ของเฌอปรางที่ถูกนำมาว

พ่อเล

มสอดรู้สอดเห็นก็หายวับออกไป ครั้นเมื่ออยู่กันตามลำพังสองคนภา

จะพูดอะไรซ้ำซากนักห

วินทำให้เด็กสาวที่นั่งก้มหน้านิ่งอย

ันหมดแล้วว่าฉันยกย่อง

อ...

สั่งของฉันด้วยการ

นะคะ” หล่อนเบิกตาโพลง ดวงหน้าขาวใสส่าย

ะไรหรอก เพราะฉันไม่ได้รู้สึกอะไรเล

จใช่ไหมกับส

งแนบเนียนที่สุด ณิชาจะต้องเชื่อ แต่ก่อนที่จะทำให้

นผงกศีรษะขึ้นลง กระบอกตาร

อจากนี้ เธอกับดนัทธ์ห้ามอ

ค

ไปสนใจคำพูดของคนในไร่ให้มากนักล่ะ สนใจแค่เงิ

กสองเบ้าตาได้อีกต่อไป แผ่นหลังบอบบางสะอื้

่ห้องของฉันนะ แล้วเย็นนี้เราจ

ู... ต้องไป

สีหน้าของเคลวินเย็นชา ดวงตาข

งพาเธอไ

่อ.

างแต่งหน้าช่างทำผมมาช่ว

าเคลวินจะลงทุนทำถึงเพียงนี้ ค

บของเสร็จแล้ว จะมีคนของฉันที

ขัดเอง

ายตาที่มองมาไร้ความรู

าอย่างเธอให้เป็นนางหงส

ค

ามต้องการของเคลวิน เพราะเขา

แค่นี้แหละ เธอก

พ่อเล

หล่อนมองตามแผ่นหลังกว้างของคนตัวสูงใหญ่ผ่านม่านน้

องเคลวิน แต่หัวใจไม่รักดีกลับกรีดร้องด้วยความ

้องถูกตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์น้อยชิ้น โดยแต่ละชิ้นคุมโทนด้วยสีเข้

ที่ซื้อหามาตามตลาดนัดวางลงกับพื้น ขณะดวงตากลมโต

รึ่งเมตรมีประตูกระจก ซึ่งด้านนอกคือระเบียงไม้ที่ยื่นออกไปนอกตัวบ้าน หล่อนก้าวออกไปยืนที่ริมระเบียง สายลมจากขุนเขา