มควรจะกินอะไรสั

มริกาซึ่งขณะนั้นมารดาของเธอแต่งงานกับสามีชาวอเมริกัน การเป็นคนเอเชียทำให้ทั้งคู่พยายามเอาชนะนินทาของผู้อื่นด้วยการร่ำเรียนอย่างหนักจนจงกลนีได้ทุนได้เรี

ไรกับเขานักทั้งที่เรียนคณะเดียวกัน แต่ที่ทำให้คนแก่เรียนอย่างเธอมาสนิทสนมกับหนุ่มมาดเพลย์บอยอย่างเขาก็คงเป็นครั้งที่เขาโดดเรียนหลบมานั่งกินกาแฟที่ร้านของวัลยา พี่สาวคนเดียวของเธอนั่

‘ชีค’ ชื่อเต็มๆ ของเขาคือพร้อมยศศักด

งบ้างค

ารักและห่วงลูกชายคนเดียวของบ้านเหมือนกับไม่ร

องบ้านทำเป็นงอน “ดิฉันละอยาก

่ได้มั้งคะ หรือไม่ก็...ม

มใจอยู่เหม

มงวดอย่างชายชาติทหาร แต่เมื่อมาอยู่เรียนที่มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า มหาวิทยาลัยลีแลนด์สแตนฟอร์ดจูเนียร์ (Leland Stanford Junior University) เป็นมหาวิทยาลัยเอกชน ตั้งอยู่ที่เมือง สแตนฟอร์ด รัฐแคลิฟอร์เนีย สหรัฐอเมริกา แห่งนี้ การได้อยู่ไกลสายตา

ชีย มาริสต้องเดินทางไปมาระหว่างประเทศต่างๆ ในเอเชียจนบ้างครั้งเราก็รู้สึกเหมือนคนไร้บ้าน แต่เขาก็อยู่ที่เมืองไทยนานกว่าที่อื่นๆ อาจเป็นเพรา

ที่นี่เสมอและเขาก็ยกบ้านหลังนี้ให้ลอร่าเป็นของขวัญที่คอยดูแลเขามาตลอดหลายสิบปี แต่สิ่งที่ลอร่าต้องการม

ป้าลอร่าเตรียมอะไรให้ค

เฮ้อ! ไม่มีใครรู้ใจคุณ

ียร์กับมาริสออกนอกหน้าขนาดไหน แต่เธอและเขาก็รู้ดีอีกนั้นแหละว่านอกจากความเป็นเพื่อนแล้วไม่มีอย่างอื่นที่จะแทนที่เราส

านแต่งตัวด้วยชุดลำลองเดินลงมาพลางระบายยิ้ม เ

ก แล้วงานการไปต้องดูแลหรือ

ันก็ได้” มาริสยิ้มทะเล้นพลางนั่งที่เก้าอี้หัวโต๊ะยกกาแฟขึ้นจิบ ครู่หนึ่

ไปคงอร่อยนะ” จง

งตัวเอง” เขาหัวเราะออกมา เป็นจังหวะเดียวกับที่

้าลอร่าแอบชำเลืองมองหญิงสาวที่นั่งข้างๆ แต่จงกลน

บางๆ จริงๆ แล้วไม่มีใครรู

ดีไม่ต้องเป็นห่วง” ป้าลอร่าเอ่ยเบาๆ เกร

.ดีแล

ห้เด็กๆ จัดการตั้งโต๊ะอาหารโดยเร็ว เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยป้าลอร่าและเ

นสาวที่นิ่งคิดไปครู่หนึ่ง “อย่าบอกว่าจำไม่ได้

ี้อีกเหรอ” จงกลนีหน้าแดงขึ้นมาทันทีแสร้งจิ้ม

ากร้ายที่ชื่อไมเคิล แล้วอยู่ๆ วันหนึ่งที่ตานี่หายไปจากชีวิตเธอเสียเฉยๆ แล้วจู่ๆ ตาบ้านั่นก็ม

ดชื่อนี