้งใจจะละลาบละล้วงหรือก้าวก่ายค

ก็แค่ถามด้วยความเป็นห่วง แค่อยากชวนคุย ทำไมเขาต

อดสายตาออกไปนอกระเบียง ได้ยินเสียงคนเอาแต่ใจบีบแตรรถเสียงดังลั่นอยู่ที่หน้าประตูบ้าน อัน

วตัดพ้ออยู่ในใจ ว่ามันช่างเป็

ดีไม่ใช่หรือ? ที่เขายังไม่แตะเนื้อต้องตัวเธอเลย

ะทำให้เธอหนักใจกว่านี้ก็ได้ ด้วยยังไม่ปร

ออกมาดังๆ อดคิดไม่ได้ว่าการที่เขาเลือกจะออกไปดื่มสุราสังสรรค์กับเพื่อนๆ แทนที่จะใช้เวลาอย่างที่สามีภรร

่อนล้า เหนื่อยกับงานวิวาห์มาตลอดทั้งวัน กระทั่งมาสะดุ้งตื่นก็ตอนที่รู้สึกว่าเตียงด้านที่ยังว่าง ยวบยุบลง

ฟสว่างวาบจับเสี้ยวหน้าของชายหนุ่มที่นอนคว่ำหน้า แก้มยับแนบไปกับพื้นที่นอน ใบ

กนะคะ… ไปอาบน

หนึ่งของเขาเพื่อปลุกให้คนเมารู้ตัว คร

พีร์

ั้ง เมื่อร่างกำยำย

… อย่ามา

นลำคอของพีรวิทย์ เขายังคงอ

นสภาพนี

้มันเป็

มด… พี่พีร์แน่ใจนะค

ประคองให้ลุกขึ้นไปอาบน้ำรึก็กลัวจะโดนดุ ดูจากท่าท

าเหม็นจนทนไม่ได้ก็เชิญออ

ลุกขึ้นจากเตียงนอน เดินเข้าไปในห้องน้ำ คว้าผ้าเช็ดตัวผืนน้อยมาชุบน้ำ บิดพอหมาดๆ แล

ให้เขาอึดอัด กระทั่งแกะกระดุมลงมาถึงเม็ดที่สี่ ตอนนั้นเองที่นิ้วของ

ูบไล้ด้วยความลืมตัว รู้สึกสากระคายมากกว่านุ่มนิ่มอย่างที่นิยายโรมานซ์ชอบบรรยายถึงความเซ็กซี่ของพระเอก แ

ำเช็ดหน้าเขาอีกครู่สั้นๆ จากนั้นก็หยุดซุกซนกับร่างกายของเข

อบใจที่เธอมาวุ่นว

าก็ยังดูหล่อ จมูกโด่งเป็นสันสวย ดวงตาซึ่งพริ้มหลับนั้นรีเรียวได้รูป เหนือริมฝีปากหยักบ

บรรจงเช็ดอย่างแผ่วเบาด้วยกลัวว่า เขาจะตื่นขึ้นมาโวยวายเสียก่อน ไม่น่าเชื่อว่ากลิ่น

ดยมีหมอนข้างกั้นเอาไว้ตรงกลาง จำต้องปล่อยให้พี

ยงกรนสนั่นที่ได้ยิน ก็ช่วยยืนยันว่ายังมีเขาอยู่ตรงนั้นให้อุ่นใจ ปกต