นท

องนางซึ่งคอยพูดจากระแนะกระแหนตลอดทุกครั้งที่เธอเดินผ่าน ขณะนี้ได้ยืนเอนแผ่นหลัง

ห้พอปะติดปะต่อเรื่องราวได้ถูก ไม่อย่างนั้นเธอก็คงจะต

งยิ้มแย้มแช่มชื่น ตีหน้าไม่รู้ไม่ชี้กับความไม่ชอบใจที่สองสาวส่งมาให้ ก็ไปสนใจเรื่องหมูหมากาไก่ให้ปว

ร่างสูงโปร่งอกใหญ่ ป้ายเหล็กตรงหน้าอกบอกว่าชื่

เต็มบาทแบบนี้ ได้แค่พนักงานล้างส้วม! ก็ดีแค่ไหนแล้ว”

มเสียงสูงลิ่ว เอ

ือไง นี่นะห้องน้ำสำหรับให้แขกมาใช้บริการ ต้องให้สะอาดเอี่ยมอ่องอยู่เสมอ เธอนี่...ไม่

คนดูแลมากกว่า” วิลาวัลย์เอ่ยราวกับว่าตัวเอง

ามสะอาดไปไม่ถึงสิบนาที เป็นไปไม่ได้ที่จะสกปรกโดยการใช้งาน ยกเว้นมีพวกคนปัญญาอ่อน

สองสาวทีละคนอย่างเชื่องช้า “เห็นก

ิ่มเอิบแดงระเรื่อ วิลาวัลย์ช

กเพื่อนด้วยความร้อนใจ ด้วยต

าดุกราดเกรี้ยว ต่อว่าลูกคู่สาวที่ไม่น่าให้ร่วมแผนการเลยให้ต

สียบางคนเคี่ยวเข็ญสอนมาอย่างดีซินะ แต่ปากอย่าง

คะ คุณช่วยบอกหน่อยได้ไหม ทำงานที่นี่เขาตัดสินกันที่ฝีปากจัด

ธออีกแล้

หันไปตวาดลูกคู่ที่คอย

รอกค่ะ” พูดน้ำเสียงราบเรียบแผ่วเบาคล้ายเด็กที่ขลาดกลัวการออกไปยืนหน้าชั้น เพียงแค่ได้

มป่อง นัยน์ตาพร่างพราววาวใส “แต่มีเกียรติมากกว่าพนักงานบางคนที่ชอบใช้...

ืนนัยน์ตาใสแจ๋วใสซื่อ ฉีกยิ้มกว้าง ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้

องรีบไปเรียกพนักงานมาทำความสะอาดห้องน้ำที่พวกโรคจิต.

หน้าที่การงานหรือก็ดี แต่ทำไมถึงได้สมองนิ่ม หรือสมองคิดได้แต่ว่าจะทำร้ายคนอื่นเขายังไง ด่าว่าคนอื่นเขายังไง โด

ทุกสถานการณ์ ทว่าอยู่กับผู้ชายคนนี้แล้ว...ไม่รู้ทำไมเธอถึงเหมือนถูกกระตุ้นเพลิงโทสะ

ก นิ้วยาวเรียวลากไล้ผิวเนื้อนวลเนียนราวกับแพรต่วนเนื้อดี ไม่อยากยอมรับเลยว่าผิวเธอนุ่มลื่นน่าลูบไล้จริงๆ

ีตราประทับรอยใคร แต่กับผู้หญิงบางคน เมื่อเสนอตัวมา ไอ้เราจะไม่ตอบสนองความอยากให้หรือ อ

ขี้ยวก่นถาม นัยน์ตาเริ่มลุกวาวเจิดจ้า นี่มันชักจะมากเกินแล้วนะ เห็นเธอเป็นอะไรกันแน่ ถามเรื่องงานทีไร

ว่ามัวแต่วิ่งวุ่นเรื่องของคนอื่น พอตักอาหารเข้าปากก็พอดีที่สายตาเหลือบไปมองนาฬิกามุมตรงมุมห้อง บอกต้องร

ไง แค่อยาก

ยน้ำผึ้งคิดไม่ตก แก้ไขและรับมือกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นได้อย่างไร เห็นเป็นสาวมาดมั่นอย่างนี้ แต่เธอไม่เคยมีประสบการณ์ใกล้ชิดกับผู้ชาย

้นเอง!” ชายหนุ่มคลี่ปากแย้มยิ้ม ลูบไล้ปลายนิ้วบนลำแขนกลมกลึงและอย่างรวดเร็วที่ชายหนุ่มกระชากดึงเอ