ุณแห่ง

างโกรธจนไม่สนใจแก้มและผิวกายที่เริ่มแดงเพราะแช่น้ำอุ่นนานเกินไป แม้ว่าราตรีที่ผ่านมานางจะอาบน้ำชำระล้างมลทินที่โดนจาบจ้วงไปแล้ว แต่

ันลงได้ ใบหน้าท่าทางยโสโอหังของแม่ทัพผ

้เจ้าแม่ทัพไร้อารยะผู้นั้นมายืนแก้ผ้าแสดงบทรักโจ่งแจ้

้นยังคงติดตา ยังไม่พอ เจ้านั่นยังบังอาจมาลวนลามนาง

็นมันคนแรกด

ฟาดไปบนผิวน้ำจนกระเซ็นไปทั่ว ทั้งยังถูผิวกายตนเองโดยแ

เสด็จพ่อเด็

สัญชาตญาณการเอาตัวรอดทำให้อ้าปากจะกรีดร้องและเตรียมจะลุกหนีจากอ่างไม้ที่แช่ตัวอยู

กบีบที่ลำคอของเจ้า แล้วข้าสาบานได้เลยว่าใช้เวลาเพียงไม่นานนักเจ

มนั้นทำให้ขนบนแผงคอของนางลุกชันขึ้นอย่างตื

ไร้อารยะผู้

ขาอาจฆ่านางด้วยวิธีอื่นก็เป็นได้ คนป่าเถื่อนเช่นนั้นคงไม่เห็นค่าของชีวิตคนอื่นมากนัก คงทำอะไรตามอำเภอใจจนเคยชิน นางจึงได้แ

องนางมายืนจังก้าอยู่ที่ด้านข้างของอ่างไม้ กอดอกแล้วใช้สายตาจาบจ้วงโลมไล้เรือนร่างเ

ึ้นปกปิดสองเต้าทรวงแล

ถื่อน ข้าจะเรียก

วเราะร

้องการโดยที่ไม่สนผู้ใดหน้าไหนทั้งนั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งทหารที่เจ้าจะเรียกเข้ามา ข้ารับรองได้เลยว่าหัวของพวกมันจะหลุดออกจากบ่าทันทีที่ย่างก้าวเ

ังสิ

ั้นให้อาบไปด้วยโลหิต หากความเป็นจริงได้แต่นั่งนิ

ข้าก็ขอบอกเลยว่าคนอย่างข้านั้นมีอิสระมิขึ้นต่อผู้

จักคำว่ากาลเทศะหรือมารยาทรึ ” แม้จะอยู่ในสภาพหมิ่นเหม่และเสี

ๆ กลับมาเอาเปรียบผู้หญิงที่กำลังแก้ผ้าอาบน้ำแบบนี้ไม่ควรเลย ” เขา

เจ้าจะทำบ้าอะ

าบน้ำกับเจ้าให้เท่