สายตามองหาบางสิ่งบางอย่างที่น่าจะหล่นอยู่บนพื้น แต่ทว่ากลับไม่เห็น กระทั่งเกือ

กๆ เขาอ่อนแอจึงถูกรังแกบ่อยๆ แต่ก็ไม่คิดว่าคนที่มาช่วยจะเป็นแค่เด็กผู้หญิง ที่เข

ขาเริ่มต้นการเป็นนายแบบและนั่นทำให้เขามีโอกาสมาทำงานที่เมืองไทย

ถูกปักเป็นรูปดอกบัวและตัวอักษร บีใหญ่ในภาษาอังกฤษ เธอจะรู้ไหมว่าวันน

นมาหลายปีทำให้สีขาวนั้นกลายมาเป็นสีหม่น แต่ไม่ว่าปกมันจะเปลี่ยนสีเป็นส

มันคือไดอารี่ที่เขียนไว้ตอนเรียนจบชั้นมัธยมปลาย สองเล่มนี้มีอะไรที่คล้ายก

เอ่ยยิ้มๆ นั่นเพราะชีวิตตอนเรียนมั

าตั้งแต่ม.หนึ่ง ถึงม.หก อย่างณัชชา และคนที่ชอบจองหน้าสุดท้ายตั้งแต่วันแรกที่ได้จับได

ความบนไดอารี่ เสียงโทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างๆ ตัวก็

่ขับรถมาจากพัทยาเมื่อเช้าแทนที่จะพักให้หายเหนื่อย กลับไปเดินช้อปปิ้งเสียหลายชั

ที่ไหนก็ไม่ถูกใจเท่าที่ร้านพี่ไก่คนสวย บริการดี ฝีมือเยี่ยม ไปหาทำเลเปิดร้านกาแฟที่เชียงใหม่ครั้งนี้ จะให้เธอกระเซ

ตอบทิ้งหางเสียงแนวหมั่นไส้ให้

บเก็บไดอารี่ใส่ลิ้นชัก คว้ากระเป๋าสะพายขึ้นมาถือ จากนั้นก็ลงไป

งตัวเล็ก เพราะเธอสูงแค่ร้อยหกสิบนิดๆ ผมสั้นประบ่าที่ถูกเซ็ตให้มีวอลลุ

อกเสื้อผ้ามามิกซ์แอนด์แมทช์ได้อย่าลงตัว อย่างวันนี้เธอก็หยิบเดรสผ้าฝ้ายพื้นเมืองภ

ยะว่าเป็นเจ้าของร้านเพชร” พรกัลยาได้ทีเอ่ยแซว ย

ครื่องแล้วจะหาว่าไม่เตือน” บัวบูชาเร่ง นั่นเพราะต้องไปรอขึ้น

บ เธอรู้สึกสนุกที่จะได้ไปพบครอบครัวบัวบูชา เพราะ

บกาแฟ คงจะฟินอยู่ไม่น้อย และเมื่ออะไรๆ ลงตัว เธอจึงชวนบัวบูชาขึ้นไปสำรวจทำเล ซึ่งเพื่อนเธอก

ีแค่สิบกว่าชั้น ซึ่งแต่ละชั้นก็มีเก้าห้องเท่านั้น แถมแต่ละห้องยังมีสองชั้น เล่นระดับประหนึ่งย

ดผ้าพื้นเมือง เป็นเด็กชาวดอยข้างๆ เธอนี่แหละ ตัวเล็กแถมผิวสีแทนเนียนสวย นี่ถ้าไ

่ข้างๆ เพราะสังเกตเห็นว่าพรกัลยาเอาแต่จ้องเธออยู่นาน นี่ถ

ทำไมถึงไม่มีแฟนสักที หืม” คนถูกถามหันมาเบ้ปากใส่

็โสดสิ อีกอย่างฉันไม่รีบมี

เป็นโรคพวกหวง