ที่
บว่าคำพูดจากน้ำเสียงอันอบอุ่นของต้นรักษ์สื่อถึงใจมีนา ดวงตาที่เคยเหม่อลอยกะพริ
สายตาขุ่นขวางไปหาเมษาและกานพลูพร้อ