อมองผืนแผ่นน้ำแม้ไม่ชื่นชอบ หวังให้แม่มองเห็นทุกสิ่งทุกอย่างอีกครั้ง แม้โล

ีกนานกว่าหยกจะหามาคืนได้ หยกเ

แต่ไม่ควรพูดออกมา พี่สาวดูเห

ะ อย่าคิดมากเลยนะหยก เราเล่นกันมาตั้งแต่เล

บหยกไหว้พี่สาว “หยกจะขอ

ยก เธอพูดออกมาได้ยังไง” อัญม

ถ้าพี่ไม่ยอม

ื่นที่ไม่เครียด หลังจากนั้นสองพี่น้องนั่งคุยถึงเรื่องราวที่ผ่านมา ใบหยกเก็บกลั้นความคิดถึงพ่อไว้ในใจ ช่วงเวลาที่ผ่าน ไม่เคยมีวันไหน

ิดชีวิตในวัยเยาว์อีกคร

นะหยก นานแล้วไม่กินข้าวด้วยกัน อ

ปากสีชมพูระเรื่อยิ้มให

หนุ่มม

มีแฟ

หมือนใช่ พี่จ

ับมืออัญมณี

ข่าวดีค่ะแต่จะดีเหรอคะ เขาเป

ยากปฏิเสธเรื่องไปดินเนอร์แต่พี่สาวมาช่วยเหลือเธอโดยเฉพาะ ใบหยกร

ดอะไรมากส่วนเรื่องคุณพ่อ ถ้าพี่ต้องการจริงๆ ท่านก็ไม่กล้าขัดใจ

กว่าคนรักอยู่ที่นั่น ใบหยกเดินไปส่งพี่สาว กำลั

านเชียวน

่ข้างหลัง รองเท

ที่เธอไ

นไปกับพี่สาว ดูคุ้นตาจนจิตใจเต้นระรัว “พี่หินผา” เสียงแผ่วเบาออกจากลำคอ ขณะเดียวกันเพื

เหลือเกิน หลายชั่วโมง

ปีก

ันนั้นเป็นต้นมา หญิงสาวไร้เพื่อนชายก็คิดถึง ฝันถึงแต่ชายที่เพิ่งเจอ ใบหยกขำตนเองที่สุดท้ายตื้อจนได้รู้ว่าเขาทำงานใกล้ๆ มหาลัย ทั้งสองพูดคุยกันมากขึ้น ร้านกาแฟหน้ามหาลัยคือที่ประจำของเขา เธอกลายเป็นขาประจำที่นั่นทั้งที่ไม่ชอบดื่มแม้แต่น้อย ความสัมพันธ์เริ่มพัฒนาเพราะความอดทนอยากรู้จักเขาของใบหยก หญิงสาวออกเดทอย่างเป็นทางการกับหนุ่มแต่งตัวปอนๆ เสื้อยืด สวมทับแขนยาวมีฮู้ด นั่นเป็นสไตน์ประจำตัวเขา ครั้งแรกที่สวนสาธารณะสาเหตุไม่อยากไ

ทียบกับพี่หินผาไม่ได้ เขาชอบชวนไปทำบุญด้วยก