หน้าซีดกังวลเริ่มดีขึ้นมานิดหน่อยเห็นลูกชาย “หินไ

ป็นแบบนี้” ชายหนุ่มคำราม คิ้วขมว

ยปีก่อน” เด็กรับใช้คนหนึ่งบอก ฆนศิลาไม่ได้สนใจหน

ะ โทรห

หน้า ชายหนุ่มห

ย หายใจลึกๆ นะ

ไหม!” ทรายชมพูใบหน้าวัยสาวร่วงโรยหายไปกำลังครวญคราง น้ำตา

ู้ชายสารเลวและงามฟ้าสินะ สองชื่อนี้เท่านั้นที่ทำให้ทรายชมพูผู้อมทุกข์ไม่พูด

รือไง ไม่ต้องเห็น

ต่นับทรายและพี่เขยเสียชีวิตพร้อมเรื่องเศร้าๆ ที่รุมเร้าเข้ามาย

อย่าง ไม่เคยรังเกียจมันเหมือนเพื่อนคนอื่น น้าบอกทรายส

รู้ว่าทรายชมพูยังเคืองแค้นงามฟ้าเข้ากระดูก อย่างนี้จะดีหรือหากเขาให้เ

รือ” ฆนศิลาเผลอถามทราย

้มันตายไปจากโลกได้ไหม ตายทั้งเป็

ก้แค้นกันตามสื่อปัจจุบันสะท้อนให้ฆนศิลาเห็นถึงความจริง มีที่รุนแรงกว่านี้มากมายหากไม่เข้มแข็งพอ ครอบครัวคือกำลังใจสำคัญที่ไม่ค

มคิดเห็นลูกชายเมื่อคุณหมอประจำตัวหลานกลับ

ลานคนเดิมกลับคืนมาในใจชายหนุ่มหนักอึ้ง…เกือบห้าปีเต็มที่เขารอคอยปาฏิหาริย์ แต่ขาที่พิการเดินไม่ได้เพราะประสบอุบัต

นยุ่งหรือช่วงนี

ผมจะลองคุ

ับตึกใหญ่ ครุ่นคิดเรื่องงามฟ้าต่อว่าจะเอายัง

ชะเง้อสุดสายตาเมื่อเด็กรับใช้คนหนึ่ง

นโสตประสาทงามฟ้ารีบหลบฉากเมื่อรู้สึกว่าเสี่ยงเกินไปที่มายืนชะเง้อมองแบบนี

ชายเรียกให้ไปดูทีวีซึ่งกำลังมีรายการที่เ

จเดินไปหยิบกระเป๋าหนังสือขีดเขียนไปตามประสา งามฟ้าคิดได้อีกเรื่องเมื่อลูกชายพูดเรื่องโรงเรียน

ลานมีความสุข จึงเปลี่ยนใจกลับบ้านเร็วกว่าปกติ พลบค่ำแล้วงามฟ้าที่เ

่อโรงเรียนอะ

ด้บอก

กันว่าหาอะไร…จนเห็นกระดาษแผ่นบางวางไว้หน้าโต๊ะอ่านหนังสือเดินเข้าไปใกล้ หยิบขึ้นมาอ่าน เห็นปฏิทินอันเล

ินอันเล็กไว้ในมือ เดินลงไปดูว่าใครมาส่งง

ธอเกิดเหน็บชาขึ้นมากะทันหัน แต่ร่างสูงหันหลังกลับไปเสียก่อน งามฟ้าเองก็ได้

สียงเรียบๆ ถาม ไม่ได้รับคำตอบทันทีอย่างที่ต้องการเสียงชายห

ทรุดนั่งแหงนมองหน้าฆนศิลา ไม

ำเป็นต้องตอบตอนนี้ก็ได้

มฟ้าไม่อยากสาธยายต่อว่าที่หมดเรี่ยวแรงเพราะลูกช

นตึกไป งามฟ้าเหนื่อยเกินกว่าจะเหนื่อยกับสิ่งอกุศลที่คนเดินจากไปคิด หญิงสาว

เปิดออก ภาพสองแม่ลูกกอดกันอย่างอบอุ่น บีบคั้นหัวใจอย่างบอกไม่ถูก มือเล็กที่โอบอุ้มเต้าขาวนวลไว้ในมือสร้างความริษยาอย่างน่าละอาย ฆนศิ

ชายออกจากทรวงอกเปลือย หน้าคุณแม่แดงซ่านเมื่อคิดว่าฆนศิลาเข้ามายืนอยู่นานแล้ว

ะตูเข้าม

ว…ถ้าเป็นเมื่อก่อนฆนศิลาคงมองว่าน่ารัก แต่ตอนนี้เขาเมินมองไปทางอ

ทำตามที่ฉันต้องการอย่างเดียว ไม่ใช่มาเสนอว่าต้องการอย

ิลา “ฉันบอกธุระไปแล้ว ส่วนอีกเรื่องจะช้าทำไมละ

เขาหน้าบึ้ง คำร

ะของคุณให้จบๆ ไป หรือคุณจะใจดำกับฉันว่าห้ามพูดอีก…จะทำร้าย กลั่นแกล้งกันไปถึงไ

อกว่าจนกว่าฉันจะสาแก่ใจ นี่ยังน้อยไปด้

ียงพ่อที่ไม่รู้สถานะตนเองกับแม่ผู้โง่เขลาอาจจะดังเกินไ