าร

ญ่ที่จะส่งให้กองถ่ายภาพยนตร์เรื่องหนึ่งอยู่ เมื่อหญิงสาวหัน

ไหม?” ชายห

ยยิ้มมั่นๆ ตามแบบฉบับของเธอเอง “แล้วน

ย่างที่เขามักจะทำออกมาโดยไม่รู้ตัวทุกครั้งที่คุยกับผ

ก่อนเดินตามเขาไปขึ้นรถยนต์ที่คนขับรถส่วนตัวของเขาเคลื่อนมาจอดให้ที่ตรงหน

้เปล่าจากบริษัทอาร์ทิสติกแอทแทร์จำกัด ในการเรียนปริญญาต

อร์ฝีมือดีที่สามารถออกแบบชุดให้ตรงตามความต้องการของผู้ว่าจ้าง และแน่นอนว่ามีนักตัดเย็บฝีมือเยี่ยม เป็นที่ขนานนามถึงของบรรดาผู้จัดกองภาพยนตร์และซีรีย์ต่างๆ เพราะนอกจากจะทำ

ชาการบริหารธุรกิจที่เธอต้องลงเรียน และก็ได้เขานี่แหละเป็นที่ปรึกษาวิจัยจบปริญญาตรีให้เธอ หลังจากนั้นหญิงสาวก็ทำงานพาสท์ไทม์ที่บริษัทแห่งนี้ไปด้วย และเรี

งนี้เธอจะห้ามใจไม่ให้หลงรักเขาได้อย่างไรกันเล่า? มารียาเป็นโรคประหลาดอย่างหนึ่ง คือโรคแพ้ผู้ชายที่มี Sex appeal หรือที่เรียกว่าแรงดึงดูดทางเ

มคนดี’ หญิงสาวครวญเพลง ‘คนมันรัก’ ของไอซ์ ศรัญญูในใจเสียเล

สาวคนหนึ่ง แม้ว่าหญิงสาวจะเป็นคนที่สวยในแบบที่หาตัวจับยาก แถมยังเก่งไปเสียทุกอย่างทั้งในเรื่องการทำงาน เรื่องการวางตัว และยังฉลาดเป็นกรดอีกต่างหาก เรียกว่ารวมๆ แ

รี และเก็บเงินส่งตัวเองเรียนจนจบปริญญาโทเท่านั้น ทุกวันนี้แม่ของต้องเอาไร่ที่มีเนื้อที่ประมาณ 3 ไร่ ไปจำนองกับธนาคารเพื่อส่งเงินบางส่วนมาให้เธอขณะที่เธอกำลังเรียนอยู่ ส่วนอีกส่วนก็ส่งน้องชายคนเดียวของเธอเรียน ดังนั้นสิ่งใดที่เธอพอจะประหยัดได้... เธอก็จะประหยัดเพื่อเก

บตัวเองในใจขณะก้าวลงจากรถเมล์ที่มาจอดเทียบที่ป้าย

ป็นหญิงสาวทันสมัยยิ่งขึ้น หญิงสาวก้าวฉับๆ อย่างมั่นคงบนส้นสูงแหลมปรี๊ดนั้น ตัดไปตามซอกมุมตึกเพื่อที่จะเดินไปถึงยังบริษัทให้เร็วที่ส

ากช่วงนี้เป็นช่วงเช้าตรู่เอามากๆ จึงไม่แ

ตัวเข้าขวางอย่างไม่กลัวตาย เมื่อต่อมความดีเริ่มทำงาน เท้าบางยื่นไปข้างหน้าขัดขาไอ้โจรร้ายจนล้มกลิ้ง

้อแย่งกระเป๋าออกมาจากมือของโจรคนนั้น แต่ม

่นแล้ว โจรร้ายก็เหวี่ยงร่างบางของมารียาจนไปกองกับพื้นซีเมนต์

หลังมันจากรวดเร็ว แต่ก็ไม่อาจหยุดการเคลื่อนไหวของมันได้ ข้างต่อมาจึงถูกเธอปาเต็มแรงไปติดหัวมันเต็มๆ จนมันเซลุ่นๆ ไป

พื้นในสภาพที่กุมเป้าตัวเองไว้แน่น ใบหน้าที่โ

บเธอ แล้วดึงกระเป๋าใบหรูของผู้หญิงออกมาจากมือของมัน ก่อนที่หญิงเจ้าของกระ

รก่อนหันมาหาคนที่ช่วยเหลือเธอไว้

ไปเก็บรองเท้าตัวเองมาสวมให้เรียบร้อย การยืนโดยปราศจากรองเท้าทำให้เธอเตี้ยไปถนัดตา ก็แหม

มารียาประเมินจากสายตาแล้วเธอคงอายุราวๆ สามสิบกลางๆ

ียาค

มันช่างคล้ายคลึงกับชื่อ ‘มาเรีย’ ในภาษาอังกฤ

เลยทีเดียว ก็แหม...ชื่อมาเรียน่ะ ถ้าเทียบกับชื่อไทยก็

ก่อนเอ่ยต่อ “งั้น...ให้ฉันเลี้ยงอาหาร

าข้อมือขึ้นมอง “ดิฉันว่าเอาไว้วันหลังดีกว่านะค

นยังคงถามต่อ มารียาล้วงเอาบางอย่างในกระเป๋าถือข

้เลย” มารียาบอกอย่างนั้นก่อนเอ่ยขอตัว เมื่อใกล้จะเลยเวลาที่ตั้ง

อนเดินจากไป โดยไม่ได้เอะใจเลยว่าผู้หญิงคนนั้นช่างมีใบหน้าละม้ายกับใครบางคน

ญิงแปลกหน้านั่นอีกครั้ง เธอมาปรากฏตัวที่หน้า

ชื่อชะงักเท้าก่อนหัน

เดินย้อนกลับมาเพื่อพูด

แนะนำตัวเลยนะคะ ฉันชื่

ว่าผู้หญิงคนนี้เป็นอะไรกับรองประธานหนุ่มสุดหล่อหลอกล่อใจของเธอกันนะ? คง..

ิตร และก็ได้เห็นสีหน้าโล่งใจจากมารียาจนเธออดนึกขำไม่ได้ ผู้

้คงต้องใช้ตัวช่วยอย่างพี่สาวของเขาดูบ้าง เผื่อจะได้ใกล้ชิดเขามากขึ้น แหม... สวรรค์ช่างเป็นใจจริงๆ ที่คนซึ่งเธอช่วยเหลือไว้เ