้สุดาวดีหยุดกรีดร้อง ดวงตากลับเบิกกว้าง
าบุญ
พ่
องพรานบุญตาที่เดินเข้
หรอ” พิศพยักหน้า ดวงตาเรียบเฉยมองไปที่สุ
พาเอ็งก