ันเดินทางไปเรียนต่อ แถมไม่ไปรับในวันที่เธอเดินทางกลับมา แต่ทั้งห

นก็ยังช้ากว่าที่คิดเอาไว้ไปเกือบครึ่งชั่วโมง ดังนั้นด้วยความที่กลัวไม่ทันเขาจึงค่อนข้างร้อนรน และความร้อนรนนั้นเอง ทำให้กา

ที่เกิดขึ้นแต่เขาก็ต้องลงและเรียกแท็กซี่คันใหม่ แต่ไม่น่าเชื่อว่ารถแท็กซี่ที่เคยเห็นวิ่งกันให้วุ่นบนท้องถนนและว่างเกือบทุกคัน มาตอนนี้มันหายากยิ่งกว่าเพชร มีน้อยแถมทุกคันไม่ว่างเลย เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ยิ่งใจร้อนเวลาก็เหมือนจะยิ่งเดินเร็ว สุดท้ายแม้เขาจะสามารถหาแท็กซี่ไปที่สนามบินได้แต่ด้วยสภาพการจราจ

่างดี แต่ดูเหมือนโชคชะตาจะเล่นตลกกับอีกแล้วเมื่อทุกอย่างไม่เป็นไปตามที่คิดและวางแผนเอาไว้ จากที่คิดเอาไว้ว่าไปถึงจะส่งหญิงสาวขึ้นแท็กซี่จากนั้นเขาก็จะตรงไปที่สนามบิน อชิรญาก็ขอร้องให้เขาพาเธอไปทานข้าวก่อน โดยเธออ้างว่าหิวมากเพราะยังไม่ได้ทานข้า

งไม่ใจร้ายขนาดที่จะให้คนป่วยกลับบ้านตามลำพังทั้งอย่างนั้น ในที่สุดเขาก็จำต้องขับรถพาหญิงสาวไปส่งที่บ้านด้วยตัวเอง

ือเรื่องอะไรที่จะ

ยน้ำเสียงนิ่งเรียบพร้อมกับเบือนสายตาที่

ซะห่างเหิน ‘คุณกับฉัน’ มั

สรรพนามที่เหมาะสม

ะถอนหายใจแล้วพูดดัก เมื่อพศวัตยังคงทำท่าจะคุยเร

บฉัน มันคงไม่ใช่เ

ม่

ื่อ

องที่หญิงสาวเปลี่ยนจากที่ในอดีตเคยเรียกเขาว่า ‘พี่

คะ ฉันจะได้รีบกลั

ร่งให้ชายหนุ่มคุยธุระให้เสร็จ หากแต่ตอนนี้เธอรู้สึกง่ว

าเฉยๆ ว่าคิดยังไงถ

ิน แต่พศวัตก็เลือกที่จะไม่บ้าจี้ตามเขายั

มว่าคุณไม่อยากให้ฉั

่างนั้นเม

อนะถึงจะไม่รู้…แต่ก็เอาเถอะยังไงฉันก็คงยังไม่ไปทำงานอาทิตย์นี้หรอกนะคะ ถ้าคุณม

อาหารหรือตอนที่นั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่น เวลาที่พ่อแม่ของเธอหรือพ่อของเขาเองก็ตามที่เอ่ยถึงเรื่องที่เธอจะไปทำงานกับเขา พศวัตจะต้องม

จะเหมาะกับคุณสมบัติของเราต่างหากเล่า เพราะเอาตามจริงตำแหน่งที่ว่างในบริษัทของพี่มันไม่