้าวั
ากุมมือกะพริบตาปริบๆ มองหน้าคนเจ็บที่นอนนิ่งอยู่บนเตียงด้วยสายตาห่วงใยอย่างแต่งจร
ื่อนเฉพาะกิจของเธอออกให้ห่างจ