ยหม่อนแวะเวียนมาที่ไร่เกือบทุกวัน โดยมีแทนเป็นสารถีคอยรับส่ง หล่อนรู้สึกดีเพราะดูเหมือนนายจะลืมเรื่องที่หล่อนก่อเอาไว้เสียสนิ

นหลัง เด็กหญิงในชุดนักเรียนชั้นประถมหันกลับไปมองใ

น้าหม่อนในชุดลำลองกระโปรงยาวลายลูกไม้สีขาวกับเสื

่อนสวยจ

่เหรอจ๊ะ” “ค่ะ...วันนี้คุณครูพารุ่นพี่ไปแข่งทักษะในตัวเมืองก็เลยได้กลับบ้านเร็ว นายไปไหน

รู้ทำลูกม้าขาหักหลายวันแล้

ฝีปากแล้วหลบสายตาที่มอ

่อนกับนายแทนจอมโหดดูจะพัฒนาไปไกล

ก่อนนะคะ” พอถูกขุดความผิดขึ้

อทองหิวพี่แบ่งให้ อยากกินไหม...” หม่อนยิ้ม ในมือ

ม่อนทำให้

้าเนื้อทองหิว

นม รสมือของหม่อนไม่เป็นสองรองใคร เด็กกำพร้าที่อาศัยข้าวโรงครัวของไร่กินทุกวันอย่างหล่อน ไม่บ่อยนักหรอ

ดีกว่า เนื้อทองไปล

การก่อซิเมนล้อมรอบโคนต้น เพื่อใช้เป็นที่นั่งพักผ่อน แล้วตรงไปยังก๊อกน้ำในแปลงผักที่อยู่ไม่

ล้วใช้ส้อมไม้อันเล็กๆ จิ้มสาคูไส้หมูฝีมือหล่อนเข้าปากด้วยความเอ็นดู หน้าตาของขนมพื้นบ้านแบบไทยๆ วางเรียงซ

เนื้อทอง ไม่ม

ฝีมือพี่หม่อนของหล่อนนุ่มหยุ่นแถมไส้ยังแน่น พอเคี้ยวเนื้อแป้ง

อยหรอลงถนัดตาในเวลาเพียงไม่นานนัก เนื้อทองก็ตักเข้าปากไม่หยุด บางครั้งก็พูดกับหม่อนไปด้วยจนหญ

ิ่งมายืนหายใจหอบถี่พลางเอ่ยปากถามด้วยรอยยิ้มเต็มใบหน้าเมื่อเห็นหญิงสาวที่

ปริบๆ ในมือของหล่อนถือส้อมไม้อันเล็กค้างอยู่ แก้มตุ่ยเคี้ยวแล้วกลืน

้มในลำคอ ใบหน้าเปื้อนยิ้มเต็มสุขเมื่อสักคร