คิดถึงมากนัก ฎสินตร์หรือพี่อาร์มที่หล่อนเรียกติดปากมาตั้งแต่เด็กทั้งที่เข

ครั้งวีรกรรมที่เขาทำกับหล่อนมันฝังลึกอยู่ในใจเหมือนเป็นแผลเป็นที่ไม่มี

โยนในบ่อน้ำจนเกือบจมน้ำตายมาแล้ว โชคดีได้ลุงพ่วงคนสวนเห็นเหตุการณ์และช่วยเหลือได้ทัน ตั้

ี่หลบที่ซ่อนตัว ทำอย่างไรก็ได้ให้เขาหาไม่เจอ ลดการเผชิญหน้ากั

วามทรงจำ ยังมีอีกหลายๆ เหตุการณ์เฉียดตายเพราะน้ำมือของฎสินตร์อีกนับไม่ถ้วนที่หล่อนต้องพบเจอทั้งๆ ที่เขากลับมา

..หล่อนคงต้องมีอีกสักร้อยแปดชีวิตถึงจ

าะรีบมาพบคุณหญิงก่อน และหลังจากนี้ก็มีงานบ้านเล็กๆ น้อยๆ รวมถึงช่วยป้าแม่ครัวทำกับข้าวมื้อค่ำด้วย

ุณเจ้าของบ้านหลังนี้อยู่เสมอ เพราะถึงแม้จะมีที่มาอันอัปยศเป็นกาลกิณีของท

บการดูแลเฉกเช่นลูกหลานคนหนึ่งซึ่งไม่ใช่คนใช้ นับเป็นความเมตตาอันสูง

ะตั้งหน้าตั้งตาเรียนให้จนจบมัธยมมาด้วยเกรดเฉลี่ยติดท๊อปของประเทศ สอบเข้าใ

โต๊ะหนังสือคว้าโทรศัพท์มาเช็กว่ามีรายการอะไรอัพเดตบ้าง เพราะหล่อนขายข

ทำกับข้าวสำหรับมื้อค่ำให้คุณหญิงกัญญา แน่นอนว่าบ่อยคร

ความหนึ่งส่งเข้ามาในเบอร์มือถือและเป็นเบอร์แปลกที่หล่อนไม่รู้จัก ซึ่งโดยมากต่อให้ขายของมีลูกค้

ต้องนิ่วหน้าด้วยความไม่เข้าใจ ว่าใครที่มีเจตนากลั่นแกล้งถึงขนาดเอาความเ

ใครอื่นไปไม่ได้ที่ทำแบบนี้ แต่...เขามีเบอร์มือถือของหล่อนได้อย่างไรกัน สืบเสาะเอามาจากไ

เขาจะมาถ

็คงไม่มีอะไร อดทน...จนกว่าจะเรียนจบนะจันทร์เจ้าแล้วเธอ