นท

ป เพราะนอนไม่หลับฉ่ำน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสาย ริมฝีปากสีซีดสั่นระริกจนต้องขบกัดเอาไว้ ผมเผ้ายุ่งเหยิงระเต็มใบหน้าและแผ่น

แม่ขา...ผึ้งไม่ได้ตั้งใจน

ื้อนไปด้วยเลือดที่ไหลออกมาจากทุกทิศทุกทาง เลือดสีแดงที่ไหลลงบนหิมะสีขาวติดตาจนเธอหลับตาลง

ไม่ได้ตั้งใจ แม

โหดกล้าขับรถไปชนรถคนอื่นได้หน้าตาเฉย บนใบหน้าและสายตาของแม่เต็มไปด้วยความปวดร้าวแล

ญิงใจร้าย ถ้ามุกเป็นอะไ

หร่ที่เขามองมา เธอก็ยิ่งสะดุ้ง ตัวสั่นและเย็นเยียบไปทั่วร่าง เพราะสายต

ร! ฆา

อเล็กยกขึ้นปิดใบหู พลางตะโก

ด้ต้องการให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ แม่ต้องเชื่อผึ้งนะ พี่สองผ

็นกลไกปกป้องกันตัวเองจากความเจ็บปวดและหวาดกลัวที่เกิดขึ้นด้วยคุมสติเอาไว้ไม่ได้ ภา

่จะข่มขู่เพื่อให้ล้มเลิกที่จะแต่งงานกับศรวัณเท่านั้น แต่ไม่คิดว่าเร

รถไม่เก่งและมือที่สั่น บวกกับความขลาดกลัวที่มี ทำให้ทำตามแผนการที่วางไว้ไม่ได้ แต่อีกฝ่

ต้นไม้ข้างทางดังปังใหญ่ ร่างโชกเลือดของนิศามณีถูกงัดออกจากรถ และถูกนำส่งโรงพยาบาลโดยความช่วยเหลือของเจ้าหน้าที่และศรวัณที่หันมา

คำพูดและสายตาของศรวัณที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นฝ

นนั้นอยู่ไหน ยา

ลงไปดูแขกที่ไม่ได้รับเชิญ เพราะคิดว่าอีกเดียวแน่งน้อยคงจะไปจัดการสอบถามและไล่ออกไปเอง แต่มณีมณฑ์ลืมไปว่า แม่ทนรอฟังข่าวอยู่ที่บ้านไม่ได้ เลยพาแน่งน้อยไ

ดว่าถ้าได้ชำระล้างร่างกายเสียหน่อย คงจะทำให้อาการร้อนอกร้อน

ฑ์กลับคิดว่ามันช่างไกลเหลือเกิน ขาเธออ่อนแรงจนเดินไปแทบจะไม่ถึง

ั

งมาก็ทำให้มณีมณฑ์ตกใจจนสะดุ้ง ใบหน้าขาวซีดเผ

มาในห้องนอนของตัวเองด้วยความงุนงง เพราะในหัวคิดว่าศรว

อลอยและเซื่องซึม ส่วนอีกคนเต็มไปด

นี่เ

วกับเสือคำรามดังมา

ยความตกใจ แต่ในตอนนี้ไม่มีสิ่งใดที่จะทำให้เธอตกใจและปวดร้าวไปได้มากกว่าสายตาของศรว

ร่าน อยากมีผัวจนตัวสั่น จ

ล่ขึ้นไปทีละน้อยก่อนจะหยุดจ้องเข้าไปในดวงตากลมโตอย่างเคียดแค้น ชิงชัง รังเกียจและเหยียดหยาม ใบหน้าคร้ามแ

่หรอกนะ แต่ทำไมใจ

หญ่และอีกสองคนที่เดินตามติดมา ใบหน้าแต่ละคนรกครึ้มไปด้วยหนวดแ

นรังสี ตรงเข้าโอบร่างกายเธอจนเย็นเยียบตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าเลย แม้ปากและใจจะบอกว

ด้ยังไง พี่น้อย...พี่น้อย เรียก

ยกมุมปาก

นใครหรื

ที่ตามติด คิ้วคมเข้มเลิกขึ้นสูง ก่อนจะหันใบหน้ากลับมา ดวงตาจับจ้องอยู่ที่ร่างเล็

จดำอมหิต” ชายหนุ่มทรุดนั่งลงบนเตียงนอนขนาดสามฟุตครึ่งที่ตอนนี้ผ้านวมส

ะท้าน หากก็คิดไม่ออกว่าจะทำยังไงดี คงได้แต่มองร่างหนาใหญ่ที่นั่งเด่นเป็นสง่าอยู่บนเตียงนอนของตัวเอง เตียงที่เธอล้มตัวลงนอนแล้วยัง