เธอเมื่อเห็นว่าเธอมีท่าทางเปลี่ย

มือตัวเองอย่างกระวนกระวาย “บังเอิญ มันเป็นเรื่องบังเอิญ เขาคงไม่รู้อะไรทั้งนั้น” คริสตี้พึมพำเบาๆ เหงื่อแตกพรั

ร์ฟและต้อนรับเพียงคนเดียว เธอต้องเอากาแฟไปเสิร์ฟลูกค้ามาใหม่ทั้งสองได้แล้ว คริสตี้สูดอ

อมีถาดที่ใส่กาแฟร้อนเดินมายังทิศทางโต๊ะของเขา คริสตี้หลบเ

นาทีที่เอริคเป็นลูกค้าของร้านอาหารเช้า คริสตี้รู้สึกดั่งกับโลกกำลังบีบอัดกำจัดพื้นที่ระหว่างเขากับเธอให้แคบลงเรื่อยๆ กว่าจะถึงช่วงเวลาการชำระเงินและการแยกห่างออกไปของลูกค้ากิตติมศักดิ์ ก็ทำให้คริสตี้อยู่ไม่เป็นสุข เธอเกือบจะเทกาแฟรดใส่ลูกค้าอื่น

กือบเที่ยงวัน เธอกำลังเดินกลับห้องเช่า

นี้ตลอด ยามที่เขาออกไปทำงานนานสุดคือแปดวันกว่าเขาจะกลับมา ดีนเป็นพนักงานรับจ้างก่อสร้างทั่วๆไป บางครั้งเขาก็ไปทำงานต่างเมืองนานหลายวัน แต่เมื่อถึงวันหยุดเขาก็จะกลับมาหาเธอ พาเธอไปกินอาหารดีๆ สักมื้อเม

าแห่งนี้ไม่ได้มีเธอเพียงลำพัง เอริค เดินออกมาจากห้องขนาดเล็กไม่ต่างกัน คือห้องนอนของดีน เลอร์นาร์ด ห้องนี้ก็สะอาดแต่ไม่มีกลิ่นหอมเหมือนกับอีกห้องที่ตอนนี้เจ้าของห้องอยู่ในห้องน้ำ เอริคมองห้องนอนของคริสตี้ เตียงขนาดเล็กที่เพียงพอแค่เจ้าของเตียง

ร่างกายเธอได้เป็นอย่างดี เธอเดินออ

๊ะ!

เมื่อเธอถูกจู่โจมจากด้านหลัง เธอไม่มีโอกาสได้ร้องขอความช่วยเหลือด้ว

กลัว ผิวกายเธอเย็นเพราะเธอพึ่งจะอาบน้ำเสร็จ ร่างกายเธอยังมีหยดน้ำเกาะอยู่มากมาย หอม คริสตี้หอมสดชื่นจากกลิ่นสบ

อพันร่างกายต้องหลุดล่วงไป เอริคขยับมายืนตรงหน้าเธอ ที่ถูกปิดดวงตา เขาเอาผ้าพันคอของเธอมาพันข้อมื

ุกมีกลิ่นหอมจากเสื้อผ้าและโคโลญจน์ที่บ่งบอกถึงผู้ใช้มีรสนิยมและกลิ่นนี้ก็มีลักษณะเฉพาะตัว

งคริสตี้ที่ตอนนี้เธอกำลังตื่นกลัวสุดๆ และนั่นคือสิ่งที่เขาต้องการ สั่งสอนให้เธอหวาดกลัวรับกรรมกับสิ่งที่ตัวเองทำ ทั้งๆ ที่หน้าที่นี้เอริค