ที่

ามาก แต่นิสัยของเขาช่างต่างจากใบหน้าเหลือเกิน ชายหนุ่มร้ายกาจนิสัยเสียเป็นจอมมารขนานแท้ เขาไม่ไต่ถามความจริงคิดเองเออเองว่าเธอกั

ณมันจอมม

ัวเอง เอริกฝากรอยจารึกไว้บนผิวกายเธออย่างน่าเกลียด รอยจ้ำเล็กสีแดงเกลื่อนไปทั่วลำคอระหงและเนินอก ซึ่ง

ึงได้ทำกับฉันแบบนี้

้าเพราะแพ้เครื่องสำอาง ไม่ชอบไว้ผมยาวเพราะรู้สึกรุงรัง บิดาของเธอเป็นนายทหารใหญ่ ท่านอบรมเลี้ยงดูเธอไม่ต่างจากผู้ชายคนหนึ่งมาตลอด

น้องสาวของฉัน ฉันจะทำเลว

าง ก่อนจะทรุดนั่งลงบนเก้าอี้หน้าเคาน์เตอร์แต่งตัว ฟุบหน้ากับฝ่ามือด้วยความขมขื่นใจ ไหล่มนค้อมลงอย่างอ่อนแรง ขอบตาร้อนผ่าวแดงก่ำ โรสิตาเงยหน้าขึ้นพร้อมกับระบายลมหายใจออกหนัก ไล่ความคับแน่นในหัวใจออกไป พยายามรวบรวมสติคิดทบทวนว่าตัวเองควรไปจากบ้านนี้ตามคำสั่งของเข

นไม่ยอมแพ

เมื่อตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่

จะเอาคืนให้เจ็บแสบ สม

นีปัญหา โรสิตาจึงขอสู้กับจอมมารเอริกดูสักตั้ง ให้มัน

ห็น โรสิตามองหาตัวช่วยปกปิดรอยราคีนั้น ก่อนจะยิ้มเมื่อเห็นครีมรองพื้นของไอรีน จึงหยิบออกมาแต้มๆ ทาๆ บนรอยนั้น เกลี่ยกลบพร้อมก

นจังเลยนะ

กห้องน้ำ ขณะหยัดกายลุกจากที่นอนจ้องมองเพื่อ

มากหรือไง ถึงได้ใส่

วีมาสางผมที่ยังหมาดชื้นของตัวเองแก้เก้อ ดวงตากลมโตมองเงาสะท้อนในกระสำรวจดูว่าร่องรอบย

จะเป็นไข้” โรสิตาคิดว่าข้อแก้ตัวนี้ฟังดูน้าเชื่อถ

บนหน้าผากของเพื่อนด้วยความเป็นห่วง แต่ไม่พบกับความร้อนเกิ

หรอก เดี๋ยวนอ

ให้ สมัยเรียนอยู่มหาวิทยาลัยไอรีนก็คอยเป็นห่วงเป็นใยเธอ ยามป่วยไข้ไม่สบายก็มาคอ

ไหม นี่ก็ถึงเวลาตั้ง

าพาราสักเม็ดก็พอแล้ว” โรสิตาบอกเพื่อนส

้นะ เดี๋ยวจะไปบอกคุณพ่อคุณแม่ด้วย ว่าเธอไม่ลงไปทานอาหารเ

ี้สามพี่น้องอยู่กันพร้อมหน้า นายโรเบิร์ต เมดิสันกับนางอโณมาบิดามารดาของทั้งสาม มองดูลูกๆ ด้วยแววตาอบอุ่น ทรัพย์สมบัติเงินทองมากมายไม่มีค่าเลยเมื่อเทียบกับความสุขในครอบคร

ไอรีน” โอลิเวอร์เอ่ยถามน้องสาว

ร์ บ่นว่าปวดหัว” ไอรีนตอบคำถ

นโรสเขาทำงานมากกว่าลูกอีกนะ” โรเบิร์ตแกล้งก

ะ แม่เห็นหนูโรสเอาแต่ทำงาน มีแต่เรานี่แหล

ให้โรสเขาช่วยทำงานแทนแค่นั้นเอง โรสเขาเก่งค่ะ ไอรีนอยากให้เขามาช่วยงาน

่ยอมรับปาก หากบิดามารดาของเธอช่วยพูด บา

ม คงจะเบาแรงได้มากลอร่าก็กำลังจะลาไปคลอดลูก ผมกำลังขาดผู้ช่

รสิตามาใกล้ชิดสนิทสนมกับน้องสาว หากย้ายมาทำงานด้วยกันยิ่งเท่ากับเปิ

เราเปิดโอกาสให้พนักงานเก่าที่มีความส