ที

งระเบียงหน้าบ้านก็พร้อมใจกันหันมองเป็นตาเดียว แล้วต่างรีบเดินมาที่รถโดยไม่รอให้ค

ู่ไหนแม่ก้อย” นางละมุนจับแขนกณิศ