ู้จัดการให้รู้เรื่อง แต่แก้วขวัญได้ห้ามเอาไว้ เธอยอมรับโดยดุษฎีว่าตอนนี้เธอกลายเป็นคนว่างงานแ

อาศัยอยู่มาหลายปี ขบคิด

วัยกำลังกินกำลังนอนอยู่คนหนึ่ง เธอจะให้พลอยขวัญต้องมาลำบากไม่ได้เด

เศรษฐกิจตกต่ำ คนตกงานมีมากมาย

เรียนจะเลิกแล้ว เธอไปรับพลอยขวัญกลับมาบ้าน สอนการบ้านลูก ทำกับข้าว หลังกินข้าวอาบน้ำเส

หลายสีมานั่งเล่นที่โต๊ะหินอ่

หันมอง ก่อนลุกเดินกระฉับกระเฉงตรงไปที่

มาหาใคร

คิ้วเข้มขมวดมุ่น ถามอย่างไม

ูกสาวของแ

คิ้วยิ่งขมวด

คือชื่อแม

ป แต่ไม่นึกเลยว่าจะมีเด็กผู้หญิงอยู่ด้วย ถ้าปล่อยเด็กไว

ลุงหน่อยได้ไห

้าไปมา “แม่ไม่ให้ห

น้านะ แต่เป็นเพื่

ำไมหนูไม่เคยเห็นหน้

ลับมา” เขายังคงโกหก “เ

ดีที่เชื่อฟังแม่แค่ไหน แต่เด็ก

พูดจบก็คว้าร่

ณลุงอุ้ม

บ้านมาดูว่าใครกดกริ่ง ทันทีที่เห็นชายแ

าลูกฉันไ

ชีวิต “ไอ้พวกลักเด็ก แกจะเอาลูกฉันไปไหน” มือเรียวเปิดประตูรถทางตอนหลัง สอดตัวเข้าไ

แล้วขับออกไปด้วยความเร็วสูง ทำให้เธอไม่กล้าเปิดประตูแล้วกระโดดลงไป

่างนี้ จะพาฉั

นึ่งครับ เ

ระแวงและไม่สบา

ณภพ

ธรเป็นคนรู้จัก ไม่ใช่แกงค์ลักพาตัวไปฆ่าข่มขืนแน่นอน แต่ก็ร

ออกจากงานแล้ว ตอนเย็นยั

ง สมองคิดวุ่นวายสั

ไหนกันหรือคะ คุ

อก คุณลุงจะพาเราไปคุยธุ

โดยไม่รู้สักนิดว่าบรรยากาศในรถมันน่าอึดอัดแค

วาง เด็กหญิงผละจากอกแม่แล้วไ

ดอกไม้สวยมากๆ โอ้โห

ะตื่นเต้นตามลูกสักนิด หนำ

าม ทัตเทพลงจากรถก่อนจะเปิดปร

ียงเบา ให้เธอได้ยินคนเดียว ในขณะที่เธอกัดกรามแน่น...เขาควรจะไปบอกภพธรมา

อง แก้วขวัญจับมือลูกสาวไว้แน่นจนชื้

งแรกเลยค่ะแม่จ๋า” เด็กหญิงมองซ้ายมองขวาอย่าง

ต้องเผชิญหน้ากับภพธรอีกครั้ง เธอจะต้องวา

งที่สองหากนับจากบันไ

ายหนุ่มจะไป เขาได้วางมือบนศีรษะกลมของพล

น่นกว่าเดิม ค่อยๆ ผลั

ที่ได้ยินเสียงประตู เขาก็หันขวับมาอย่างรวดเ

งผู้เป็นแม่ แต่ยื่นหน้

าวถามเสียงกระด้าง ทว่า

ูกของเ

่โตวาวว

ูกตั้งแต่