่จากน้องที่ตนเองรัก มันแสนเหงาเปล่าเปลี่ยวมากแค่ไหน เหมือนกับฉันตอนนี้ ที่กำลังคิดถึงท่านพ

ทั้งสองคนทำอะไรไม่ถูก ไม่รู้จะพ

จับมาเพื่อจุดประสงค์อันใด แต่เพราะเขาเป็นคนนอกไม่ได้ไปรู้เห็นการกระทำของนายหญิงที่ผู้อื่นเป็นคนเล่า

าม คงได้แต่ปล่อยให้ร่างเล็กพาเจ้านกน้อยตัวนั้นขึ้นไปบนต้นไม้ และพากันมองตาปริบๆ อย่

ยหญิง จับกิ่งไม้

นายสาวที่ทำตัวราวกับเป็นลิงสาวแสนซนดังลั่น สลับกับเสียงของอาดัมที่ตะโก

ชีควาคิลกำลังทรงพระอักษรอยู่ ชีคหนุ่มสงสัยจึงลุกขึ้นไปตามเสียงที่กำลังดังโว

ก็คือ ร่างบอบบางในชุดอาบาย่ายาวรุ่มร่ามกำลังป

รู้ว่าเชลยสาวกำลังคิดจะทำสิ่งใด แขนกลมกลึงค่อยๆ ยื่นออกไปเพื่อจะวางเ

่ทำให้ทุกคนที่เห็นต้องกลั้นหายใจ และพากันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่เมื่อเจ้านกกลับสู

น ร่างบางที่กำลังปีนป่ายลงมาจากต้นไม้ใหญ่ก็

ี๊ด

้บ

ง! // น

ต่างก็อุทานเรียกนายสาวของพวกเขา

ข้ารับใช้ทั้งสองคนอุ

ค! // ท

น่ๆ’ สาวรับใช้ผู้ซื่อสัตย์แ

้วก็ไม่ยอมฟัง ไม่รู้ว่าจะได้รับบาดเจ็บตรงไหนบ้างเนี่ย’ อาร์ซูแอบบ่นกระปอ

โทษฐานที่ปล่อยให้นายหญิงได้รับบาดเจ็บ’ อาดัม

้ได้ทันเวลาพอดี ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมาดูอะไรบางอย่างที่เธอกำลังนอนทับอยู่ รู้สึกข

ั่นไม่หาย และทันทีที่เห็นว่าคนที่เธอนอนทับอยู่เ

านช

เรา

นอภัยเพคะ หม่อม

ดุดันดุจเหยี่ยวทะเลทรายคู่นั้นจ้องมองมา มันมีทั้งแววตาแห่งความห่วงใยระคนตำหนิและคาดโทษปะ

ำให้หญิงสาวอดที่จะเป็นห่วงสองคนนั้นที่กำลังมองมาทางเจ้านายของพวกเขา

ทรงรับสั่งเสียงดัง จนข้ารับใช้ทั้

ังเที่ยวดูดอกไม้

ว” สายพระเนตรที่ดุดัน ทำให้อารียาต้องหันมามองตัวช่วยทั้งสองค

าไว้ในพระทัยอย่างหมายมาด จนข้ารับใช้ทั้งคนต่างก็ก้มหน้าขนา

เธอถามขณะที่ข้อมือก็ถูกพันธนาการไว้อย่างแน่นหนา

งถูกลงโทษก็เพราะเจ้าเป็นต้นเหตุ

ะ พวกเขาไม่ผิดสักหน่อย” เธอ ต่อปากต

บาดเจ็บยังไงล่ะ และผิดที่ทำให้เ

ยวที่ทำให้ผู้ติดตามที่หวังดีกับเธอ ที่คอยห้ามปรามเธอแต่แรกแล้วแต่เธอไม่ยอมฟังต้องได้ร

รมากกว่านะฮาบิบตี้” พระพักตร์หล่อเข้

าลงโทษแบบไหนล่ะ ‘ท่านพ่อท่านแม่ ช่วยหญิงเล็กด้วย หญิงเล็กควรจะทำยังไงดี’ เชลยสาวรำพึงรำพร