โคโยตี้อันเซ็กซี่ก็ถูกพามาขังไว้ในเรือนเล็กใจกลางป่า ป่าที่อยู่ลึกเกินกว่าที่คนภายนอกจะย่างกรายเข้าไปถึง เพราะที่นี่คือ ไร่

ัวสั่น ผู้คนที่ทำงานในไร่แห่งนี้บ้างก็ใส่เสื้อกันหนาวผืนหนาเพื่อคลายหนาว บ้างก็พากันก่อกองไฟผิงกายเพื่อให้ร่างกายอบอุ่น เพราะช่วงนี้เป็นช่วงหน้าหนาวอากาศ

หน้าต่างบานใสกระทบกับเปลือกตาที่กำลังเริ่มปรือขึ้นและเปิดเปลือกตาออกมาในที่สุด เมื่อม่านตาขยาย โฟกัสเริ่มปรับแสงความคมชัด

้ยังไง แล้วใครพาเรามา’ เชลยสาวพึมพ

อกไว้อย่างแน่นหนาด้วยกุญแจตัวเขื่อง แต่ร่างเล็กก็พยายามลุกขึ้นนั่งจนได้ และหญิงสาวก็ต้องตกใจจนผวาอีกรอบเมื่อประตูห้องเป

มดทางหนี ดวงตาคู่สวยเบิกโพลงด้วยความกลัว แต่ร่างสูงก็ไม่มีทีท่าว่าจะเข

ให้เอาข้าวเช

ันที่ไหน” เชลยสาวรัวคำถามออกไปด้วยเสียงสั่นๆ แ

ณทานเท่านั้น ไม่ได้มีหน้าที่ตอบคำถามคุณ รีบกินข้าวซะ” ร่างใหญ่พูดจบ

าวที่วางล่อน้ำย่อยของเธออยู่ตรงหน้า แม้ว่าท้องไส้มันจะร้องประท้วงว่ากำลังหิวก็ตาม ความใจแข็งและไม่ไว้ใจทำให้ณัฐกานต์ไม่คิดที่จะแตะต้องกับข้าวในจานแ

ีที่หญิงสาวเป็นคนแข็งแรง เพราะผลจากการที่เธอออกกำลังกายอย่างสม่ำเสมอ การอดข้าวและน้ำถึงสามมื้อจึงไม่ได้ทำให้ร่างเล็กถึงกับเป็นลมล้มพับไป

งมองเธอด้วยสาวตาที่อ่านไม่ออก ร่างสูงใหญ่ส่ายหน้าไปมาด้วยความสงสาร เมื่อมองร่างที่นอนหลับใหลไม่ได้สติอยู่บนพ

อะไรเลยนะครับ” นาคาลูกน้องมือขวาก้มหน้ารา

่อได้รับรายงานจากลูกน้อง เขาเองก็อยากจะรู้เหมือนกันว่านางแมวสาวตัวเล็กๆ อย่างแม่สา

่เลียงถามเจ้านายด้วยน้ำเสียงที่ไม่ได้บ่งบอกความรู้สึ

จถามกลับไปด้วยความหงุดหงิดรำคาญใจ เขาหันห

นเดียวที่ทัพเทวินทร์ไว้ใจมากที่สุด เพราะเขาเป็นมากกว่าลูกน้อง นาคราชเองก็นับถือทัพเทวินทร์มากที่สุดเช่นเดียวกันเพราะชายหนุ

ายของร่างสูงใหญ่ทอดมองออกไปภายใต้เงามืดแห่งรัตติกาลอย่างไม่มีที่สิ้นสุด พรุ่งนี้แล้วที่เขาจะให้หญิงสาวได้เริ่มต้นบทเรียนที่หนึ่ง บทเรียนแรกที่ชายหนุ่มคิดข

“พรุ่งนี้...เจ้านายคิดจะทำอะไรเชลยสาวคนนั้นหรือครับ เธอน่าสงสารออกนะครับ” ด้วยความสงส

่องของฉัน นายมีหน้าที่ทำตามที่ฉันสั่งก็พอ” สายตาแข็งกร้าวปราย

ปะ ฉันอยากคิดอะไรข

ยยุ่งวุ่นวายหรือออกความคิดเห็นใดๆ เกี่ยวกับการตัดสินใจของเขา แต่หนนี้ดูเหมือนลูกน้องหนุ่มจะไม่ค่อยเห็นด้วยกับการตัดสินใจของเขาสัก

เทวัญ ‘คนอย่างฉันไม่มีวันใจอ่อนกับศัตรูเด็ดขาด’ ทัพเทวินทร์รำพึงในใจนัยน์ตาเปล่งประกาย

นหัวค่ำ ร่างเล็กบางที่นอนสลบไสลไม่ได้สติกำลังนอนคดคู้ด้วยความเหน็บหนาว ร่างเล็กที่สั่นเทาทำให้นาคราชรู้