ยหร

. ยิ้ม

ที่มินอายไม

ษ์ได้ยังไงกันคะ” หญิ

ำตอบ เขาไม่ควรคิดมากทั้ง

ยกร้องอยากให้เขาพาออกหน้าอ

งที่เรียกร้องมาตลอดจนรู้ตัวว่า

งานกัน มินก็มาเป็นส่วนหนึ่งของบ

ปเสียก่อนนะคะ”

ลดวูบถามกลับเสียงห้วน “หรื

ามแบบนี้ล่ะ อดีตก็คืออดีต สายน้ำไม่ไหลกลับและคนที่เค

คิดอย่างที่

ด้วยคะ” หล่อนตอบเสี

่อยผนังระบายอารมณ์ สิมิลันเห็นแล้วใจหายเมื่อพฤกษ์เหลือบตามองหล่อนอีกร

ัวว่าใครจะรู้คว

หมคะ เกิดใครมาว่

ือ แล้วมินจะถื

งคะ” สิมิลันเ

ีหน้าตาที่ใครต่อใครบอกว่าสะสวยคมขำแบบคนใต้ แต่หล่

พี่สาวอีกคนที่เรียนจบระดั

กมารดาเป็นเสาหลักคนเดียวของครอบครัว ห

เป็นคนรักที่ดี ดีชนิดที่คนในอดีตไม่เคยเป็น ไม่โลเลเหลาะแหละ หล่อนจิน

ลันเสียงอ่อนลง “

่ไม่แค

้ใครนินทา พี่พฤกษ์ก็รู้สังคมเดี๋ยวนี้ชอบสอดรู้เรื่องของค

ษ์เท้าเอวข้างหนึ่งเงยหน้าขึ้นฟ้าอีกมือปิด

ะ นี่ซีเ

อะไรไม่กลัว

นจริง” หล่อนเชิดหน

ให้รู้ทั่วตึกว่าคนนี้พี่รักมากแค่ไหน อยากเ

ล่แนบชิด สิมิลันตาโตสะบัดตัวหนีแต่ทำไมได้เพราะแ

าวูบวาบทำทีเป็นทำงานทั

ยากคะ แค่นี้มินขอทำให้ไม

าเมื่อหนีมือ

ม่แคร์เลย เพราะฉะ

ำลังทำให้มินเป็นตัวตลกในบร

! มิ

ามติด พยายามคว้าแขน แต่สิมิลันสะบัดออกเบา ๆ เร่งฝีเท้าเดินไปจนถ

กระซิบเบา ๆ “พี่แค่อยากประกาศ

นมากนัก อาจเพราะคำรักจากปากพฤกษ์ หล่อนได้ยิน

ปมา ร่างสูงใหญ่มองแผ่นหลังบอบบางของคนรักแล้วเงยหน้ามองพนักงานที่มองมาเป็นต

คืนนี้ทำของอร่อยใ

นก้มหน้าก้มตา

ี่อยา

ะไม่ไปหามินยามวิกาลไ

าก ก็เลยตื่นไปกินมื้อเช้าด้วยกันไ

มขัน“งั้นเรายกเลิกข้อตกลงมื้อเช้ากันดีกว่าค่ะ มีคนเข้าใจผิดว่าเราอยู่ด

ิ้วสีหน้าคาดคั้นเอา

ด “เอาเป็นว่าเจอกันข้างนอก

่พี

าแล้วนะคะว่าจะไม่มีอะไรระหว่างเราจนกว่าวันนึงหา

เขาต่อรองจ้องหล่อนด้วย

ือกแล้วยิ้มออกมาแบบที่คนมองได้แต่หัวเราะขันในใจ เพราะพฤก