ทำงานอยู่หน้าบ้าน แก้วตาแวะทักทายตามประสาคนเพิ่งกลับมาบ้า

ผกอดร่างเนาวรัตน์ที่กอดตอบร่างเล็กด้วยคว

ายจมูกกดลงบนแก้มของเน

หมือนเดิมน

ึงคุณป้าจริงๆ ค่ะ พอว่างป

ไม่ได้กลับบ้านบ่อยนัก เนื่องจากเรียนหนักและต้องทำกิจกร

ม่คิดถึงพี่บ้างเ

ขึ้น ก่อนไปทรุดกายนั่งข้างมารดา แก้วตารีบลุกมานั่

หมือนกันค่ะ รัก

ใจรักมานานหลายปีด้วยรอยยิ้ม มือใ

รักใครล่

วตาตามประสาพี่ชายหวงน้องสาว แต่แท้จริงแล้ว เขาหวงไว้เพื่อตัวเองต่างหาก เมฆาเคยคิดเล่นๆ ว่

บพี่เมฆกับคุณป้าไปตลอดชีวิตได้ค่ะ” แก้วตาพูดด้วยรอยยิ้ม

ยถูกมารดาทิ้งให้อยู่กับคนไม่ชอบหน้า แก้วตารู้ว่าเนาวรัตน์ กิ่งโพยมและเมฆาชิงชังณ

้ใช้ดีกว่า รวีอยู่ที่นี่ไม่ต้องใช้อะไรมาก มีข้าวใ

แก้วตากลับมาบ้านทีไรก็เห็นใส่แต่ชุดเดิมๆ บางตัวก็หมองและเ

ถึงสี่ตู้ แต่พอเชษฐาจากโลกนี้ไป ทุกอย่างตรงกันข้าม เมฆานำเสื้อผ้าของณัฐรวีไปบริจาคเหลือเพียงสิบชุด ไม่รวมชุดชั้นในที่เหลือเพียงห้าชุดเท่านั้น และนับแต่นั้นจนมาถึงวันนี้สามปีเศษ ณัฐรวีไม

รมั้ง ให้มันมีใหม่ๆ บ้างก็ได้ ที่มันใส

กถึงการกระทำของรุ่งวดี ความเกลียดชังก็พุ่

เองค่ะ” แก้วตาบอกเมฆาที่อารมณ์ตึงข

ให้ แล้วที่ไม่ได้มาด้วยตัวเองเพราะปวดเมื่อยตัว แล้วก็ปวดขาลุกเดินไม่สะดวก บ่นๆ ว่าหมอนวดที่ไหนก็นวดไม่ถูกใจ แม่

นมักนวดให้เนาวรัตน์และกิ่งโพยมบ่อยๆ นวดท

ื่อไปเจอหนุ่มๆ หล่อๆ รวยๆ รับไปเลี้ยง

้ หรือออกไปจากชีวิตเนาวรัตน์กับเมฆา ทุกคนจะมีความสุข ไม่เว้นแต่ณัฐร

ณัฐรวีตกอยู่ในอ้อมกอดชายอื่นฉายขึ้นมาในหัว รู้สึกผิดแปลก

มากกว่า หน้าตาก็งั้นๆ แต่งตัวก็โทรม ใค

บรองได้ว่า แก้วตาคงรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างตนกับณัฐรวดี

อะไรคะ” แ

เขาหาคำแก้ตัวได้อย่างหวุดหวิด “พี่ว่าแก้วตาขึ้นไปพักที่ห้องดีกว่านะ มาเหนื่อยๆ อย่าพูดเรื่องรวีให้หงุดหง

แค่เห็นหน้ามันทุกวันก็เต็มกลืนแล้ว

ปชั้นบนโดยถือกระเป๋าเดินทางของตนขึ้นไปด้วย คล้อยหล

ยงฟ้า” คนเป็นแม่ดูปฏิกิริยาลูกชายออก

่าเรื่องที่ผมไม่อยากให้ใค

่ตะกุกตะกักหรือทำให้เนาวรั

น ยิ่งไปกับคนอื่นที่ไม่ใช่ตนกับเมฆายิ่งไม่เคย นี่เป็นครั้งแรกในรอบสามปี “แต่แม่ว