ะ หญิงสาวจึงไม่คิดขยับตัวไปไหนนอกจากนั่งนิ่ง ๆ อยู่ภายในห้องนอน

” พัชระเปิดประตูเข้ามาเรียก พิราอร

เป็นอาหารที่หญิงสาวชอบกินเป็นพิเศษ พัชระลากเก้าอี

ื้อมาจากร้าน

ึงตักส้มตำเข้าปากบ้าง รสชาติไม่จัดมากพอดีกับที่เธอเ

ักพัชระก็ถามคนที่ตั้งห

ตำร้านน้าพลอยด้วย ไม่ค่อย

ลก ๆ ขึ้นมา หากมีวันหลังนั่นแสดงว่าเธอจะต้องใช้ชีวิตเป็นภรรยาของเขาแบบนี้ไปเรื่อย

ม่ต้องการช

ิ่มแล้วเราไป

อยเข้ามาให้หญิงสาวต้องใจสั่นเล่น เล่นเตียงหัก

ขายอยู่ ซื้อแล้ว

ลังก็ไ

กำลังข้าวใหม่

่เพช

รื่องผัว ๆ เมีย ๆ กันคนธรรมดาสามัญอย่างผมก

ฟ้ามีประปาใช้ ไม่ได้อยู่แบบแห้งแล้งเหมือนคนงานคนอื่น คิดอีกทีก็เพราะเขาเป็นช่างไฟฟ้าของที่นี่ ระบบงานทุกอย่างจึงทำได้ดี เธอรู้เพียงว่าเขาจบสายอาชีพมาไม่ได้ต่อมหาวิทยาลัย และทำงานเ

วอำเภอ ที่อยู่ห่างจากไร่ชาราวยี่สิบกิโลเมตร ในตัวอำเภอมีร้านเฟอร์นิเจอร์สองร้าน พ

านก็รีบปรี่เข้ามาหา ผายมือเช

ะถามแล้วกวาดตามองไปรอบ ๆ ร้าน ทำ

ยู่ตลอดถามพร้อมกับมองไปทางพิราอร สีหน้าเหมือนสงสัยว่าทำไมทั้

ผมกันแน่เฮีย” พัชระชักสีหน้าพร

ใช่” เจ้าของร้านทำหน้าเซ็งเหมือนคนเ

มองได้แล้วพาไปดู

่เข้าไปข้างในร้าน ซึ่งก็มีโกดังอยู่ด้าน

ง เดี๋ยวขอตัวไปดูลูกค้าด้านหน้าก่อน ลูกน้อ

ยเฮีย” พัชร

นหลัก ห้องนอนของเขาไม่ได้ใหญ่มากที่พอจะใส่เตียงหกฟุตได้ เพราะจะยิ่งทำให้ห้อง

ยงไม้ขนาดห้าฟุต พิราอรไม่ได้สนใจเตียงแต่เ

ๆ แบบอันนี้ก็ได้แค่ห้าพันกว่า ๆ เอง” หญิง

ุณอ้อนช

ินของพี่เพชรเตียงก็ของพี่

ผมเลือกคนเดียวไม่ได้ คุณอ้อนก็ต้องช่วยเลือกด้วยสิ” พูดแล้วก็ข

แต่พี่

ๆ รอบ ต้องลองนั่งลองนอนดูว่าสบายตัวไหม” ไม่แค่พูดยังมองด้

กลงบนเตียงร้องขึ้นด้วยความตกใจ ดีที่เตียงทุกหลังมี

ดีไหม” พัชระมองคนหน้างออย่างขำ ๆ ก

หมเก้าพันเก้าจะได

ี่นอนด้วยนี่” หญิงสาวสะบัดหน้าหนีอย่าง

องคนได้สบายตัวไม่ต้องเบียดกันแบบเมื่อคืน ก็

กไปตรง ๆ ซึ่งอีกคนก็ขมวดคิ้วเข้าหา

จะไม่ให้มีเงินเก็บซื้

็ใครจะไป

ยงเอาไม่เกินหมื่นที่นอนก็ไม่

ี่เพชรไง อ้อนไม่

พูดแล้วก็ทิ้งสะโพกลงนั่งบนที่นอนจ

อยู่นะ

ี่เพชร อา

สอบความเด้งดึ๋งของที่นอน ส่วนพิราอรนั้นได้แต่เหลียวหันกลับไปมอง

นมาลองด้

เอาเถอะพี่เพชร ไม่ต้องไปนั่ง

ไม่ว่

ดาคงไม่ว่า นี่พัชระเล่นกระแทกลงแรง ๆ แล

นอนก็โอเคดีคุณอ้อนว่าไง” พัชระมาหยุดอยู่ที่เต

บความแข็งแรงของเตียงด้วยวิธีน่าอายนั่

างเจ้าของร้านก็อิดออดเล็กน้อยเนื่องจากไม่มีคนส่งให้ แต่พอพัชระบอกว่าถ้าไม

สดแวะซื้อของสำหรับทำกับข้าว และก็ไ

ไงคุณอ้อน หรือจะใส่อย

ๆ แบบคนลืมกลัว ตอนนี้คนขายก็ยืนอมย

ุ่มสะดวกดีเหมือนกันนะยายว่า” คนขา

ก” พัชระแย้งแบบไม่เห็นด้วย ซึ่งคนขายก็หัว

ญิงสาวไม่รู้จะพูดอะไรกับเขา จู่ ๆ ก็ต้องตกมาเป็น

ามีไอ้เพชรเป็นผัว” เหมือนพัชระจะเข้าใจความรู้สึกของพิ

ยเสียงเบาจนแทบไม่ได้ยิน เพราะแ

ยู่ในลำคอ พิราอรเลยเลือกที่จะเงียบต่อไป จนก

่อมไม้ ของพัชระก็ได้เตียงนอนกับที่นอนใหม่สมใจเจ้า