4. เพลิ

แค่ก โ

กลมปรือขึ้นมองคนที่ประค

ะไรไปคะ” เธ

ะ ตอนนี้คุณป

าลูบแผ่นหลังบอบบางไปมา ปลอบโยนให้คล้ายตกใจ ตัวเขาเองแทบขาดใจตาม

วยฉันไว

หวนนึกถึงนาทีชีวิตของตัวเองด้วยความหวาดหวั่น

หรอก” มือหนาประคองแก้มนวล

คุณมา

าเขาผ่านม่านฝนที่เทกระหน่ำลงมา ร่า

นเถอะ ฝนตกแร

องหนุ่มสาวพากันขึ้นมานั่งในรถ อัคนีหยิบผ้าเช็ดตัวที่เขานำติดมาคลุมให้ดารากานต์ หญิงสาวสั่นไปทั้งต

หรือเป

ำ อย่างห่วงใย พลางหันไปมองม่านฝนด้วยสายตาเป็นกังวล ฝน

กรอบแล้วค่ะ เมื่อไหร่

้าขับออกไปตอนนี้ อาจเป็นอ

ย็นมากซ้ำเนื้อตัวยังเปียกชื้นแบบนี้ ไม่แคล้วต้องเป็นหวัดแน่ เขาหันกลั

น่า แค่ช่วยไม่ให้คุณ

ำแบบนี้มัน

ถูกกอดรัดแน่นขึ้น ตั้งแต่เกิดและโตมาเป็นสาวไม่เคยถูกผู้

กว่ากอดหรือไง” เขาแสร้งทำเส

าๆ แบบนั้นสิ ฉันจ

งอยากผละห่าง แต่อีกใจกลับรู้สึกอบอุ่นกับสัมผัสที่เขามอบให้ อ้อมแขนแข็งแรงอกกว้างสร้างกระไออุ่นให้คลายหนา

คนดี คุณนี่เหม

ำเสมอ บอกให้รู้ว่าเจ้าตัวเข้าสู่ห้วงนิทราอันแสนสุข ริมฝีปากหยักหนาขยับแย้มย

หนเนี่ย ยายตัวเล็ก” เขาพ

เริ่มซาจึงขับรถกลับบ้านพักในไร่กาแฟ เขาไม่เสี่ยง

จนตาหายพร่า ร่างบางลุกขึ้นนั่งมองไปรอบกาย ก่อนจะตกใจเมื่อเห็นร่างของใครคนหน

นี่คุณทำ

งโมโห เมื่อพบว่าเธอสวมชุดใหม่ ไ

าผัวให้ตายหร

ต์หลับหูหลับตาทุบตีเขาไม่เลือกที่ เจ้าตัวคงโมดหที่ตื่นขึ้นมาในอ้อมแขนเขา พ่

นะ คนฉว

วับด้วยแรงแค้น เสียเรงเธออุตส่าห์ไว้ใจนึกว่าเขาจะเป็นดีกว่า

นแบบนี้ได้ยังไง”อัคนีส่ายหน้า ม

จริงหรือเ

คมอย่างอับอาย น้ำตาเอ่อคลอขอบ

ผมทำอะไรคุณ

จผิดไปใหญ่โต เมื่อตื่นขึ้นมาพบว่าเขานอนร่วมเตียงด้วย ริมฝ

ีมิร้ายฉันใช่ไหม” เธอสะ

เปลี่ยนเสื้อผ้าให้คุณ กับนอ

ความลับอีกต่อไปแล้ว นี่เขาคงเห็นเนื้อตัวเธอหมดแล้ว โอย... อ

ยนเสื้อผ้าให้ฉันเล่า ไม่มีความเป็

่คนงานผู้ชาย คุณจะให้ผมเรียกพวกเขาม

รเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉันแบบนี้ ปล

ั้ยว่าคุณไข้ขึ้นสูงเรียกยังไงก็ไม่ตื่น ถ้าผม

างหมั่นไส้ แม่เจ้าประคุณตื่นขึ้นมาก็อาละวาดฟาดงวงฟาดงาเข้าใ

าคิดมากสิ” อัคนีเชยคางมนให้สบตา

นภรรยาคุณจริงๆ นะ คุณจ

าคู่คมของเขาจ้องเธอนิ่ง แววตาคมกริบสะกดให้คนถูกจ้องใจเต้นแรง ริมฝีปากหยักโค้งเ

นของเราเป็นเพียงการแต่งเพื่อแก้ห

ล้ลงมาแตะพวงแก้มนุ่

ี้สิ” เสียงประท้วงด

รุ่นไปมา ร่างงามห่อไหล่หดคอด้วยความซ่านเสียว ยิ่งท

่นะ อย่ารังแกกันสิ”

ดาย มือหนาปล่อยข้อมือบางออก แล้วตวัดร