้ำหนักเท้าไปมา ลั

ฟ้าอย่างสิ้นเชิง เธอก้มหน้างุดเหมือนเ

ว๋ฝานอย่างเก้ ๆ กัง

๋ฝาน” เสียงของเธออู้อี้ แต่ควา

นพ่นลม