น นางจงใจพูดให้อญู่ร่าฟังว่าผู้เป็นน้องสาวก็เรียนจ

ยเพราะตอนที่ฟาฮัสอยู่กินกับซารีฟา มารดาของอญู่ร่าก็มีภรรยาอีก

มืองไทย แต่เพราะไม่อยากรบกวนเงินบิดามาก ปกติระหว่างเรียนก็หางานทำในช่วง

ระหว่างที่มารดาของเธอก็มาจากไปเพราะโรคร้าย บิดาอยากให้เธอมีคนดูแลจึงรับอารตีมาอยู่ด้วย คราแรก เธอก็เสี

เริ่มเข้าสู่วัยรุ่น ตอนนั้น เธอจำความทุกอย่างได้ดี พอปิดเทอมก็จะกลับมาหาบิดาที่บ้าน โดยมีพี่เลี้ยงคนสนิทอย่างโซเฟียคอยดูแล เมื่อเรียนจบมัธยมปลาย

ดีกว่าดีไหมคะคุณ” อารตียิ้มหวาน

จะได้กลับมาอยู่กันพร้อมหน้าพ

มี ฟาฮัสพยักหน้าเบาๆ ยิ้มแย้มกับภรรยา อญู่ร่าจึงเอ่ยขอตัวเม

ับไปเปลี่ยนชุด แล้วจะมาเฝ้าค

จัดการเอง พรุ่งนี้หมอก็ให้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว” อารตี

ณพ่ออยากให้หนูพักผ่อน” ฟาฮัสรีบบอกด้วยความเป็นห่วง เห็นบุตรสาวเหน็ดเหนื่

ัวอีกครั้ง นึกน้อยใจอยู่เหมือ

ยนจบทั้งสองคนเลย” อารตีเอ่ยบอกสา

บไปฉลองกัน” ฟาฮัสพูดยิ้มๆ นึกปลาบป

ินอย่างอื่นมาเพิ่ม เผื่อคุณหิว กินบำรุงเ

้ที่ซื้อมาบ้าง มีคนนำมาเยี่ยมบ้างก็มากมายจนเขาทานไม่หมด จึงส่

เชื่อฉันสิ ฉันไปแป๊บเดียวเอง นะคะ” อารต

เคร่งเครียดอีกครั้ง เขาไม่อยากบอกภรรยาและบุตรสาวว่าตอนนี้กิจการโรงแรม

ได้ทันตามความประสงค์ ถ้อยคำที

ยวก่อ

งมานั้นทำให้อญู่ร่าหัน

รเหรอค

ตีมาก็เรียนถึงเมืองนอกเมืองนา กิจการโรงแรม ยังไงมันก็ต้อ

้าพ่อนะคะ เพราะใครล่ะ ทำให้แม่ห

ี่

จ แต่หนูไม่ได้คิดกลัวคุณหรอกนะคะ กิจการโรงแรมเป็นสิ่งที่คุณพ่อกับคุณแม่สร

กๆ ไปเรียนก็ถามถึงแต่ฟาตีมา ไปอยู่เมืองนอก ทานอาหารได้ไหม อากาศเป็นยังไ

ดจากอารตี หญิงสาวที่ใจร้ายกับเธอเรื่อยมา แต่เธอก็รักน้องสาวของเธอ หลายครั้งหลายคราที่ฟาตีมาโทร.มาหาเธอ ถามข่าวเธอบ่อยครั้ง ส่งเงินมาให้เธอโดยที่เธอไม่ได้ขอเพื

งอมืองอเท้ารับเงินจากบิดามารดาที่ส่งเสียให้เรียนเหมือนใคร

ในหัวสักนิด และน่าแปลกที่ฟาตีมาต้องเกลียดชังเธอต

อญู่ร่าเอ่ยถามเสียงเรียบดวงตาจ้อ

ญาตั้งสามสี่ปี ไม่คิดว่าจะกำแหงแบบนี

ากแขนกลับมามองอีกฝ่

เหมือนแม่ของเธอ หึหึ” อารตีเหยีย

ี นางก็ยังเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน เธอรู้ว่ามารดาป่วยหนักแล้วเสียไป แต

หย เธอมองรอบบ้านด้วยสายตาเลื่อนลอย

ไม่รู้เป็นอะไร” ฟาฮัสเอ่ยบ

ันดูแลเองค่ะ คุณอุ้มยัยฟาออกไปเล่นข้างน

ยนะ สงสัยคงค