ที

โมงหลังหลบหนี

่างขยับอยู่ใต้ผิวหนังหน้าท้อง ผมปรือตาขึ้นอย่างงัวเงีย ยกมือคลำไปยังหน้าท้องก่อนจะรีบชักมือออกเมื่อมีอะไรบางอ

าท้องขยับ

ผมก็ต้องตกใจหนักขึ้นกว่าเดิมเมื่อเห็นว

เหนอะของมันทำให้ผมนึกถึงน้ำเมือกอะไรบางอย่าง และมันก็ยิ่งไหลมาก

ยลั่น พยายามจะพาตัวเองออกไปเอาโทรศัพท์มาโทรเรีย

งไหลออกมาไม่หยุด แย่กว่านั้น สะดือที่ไม่เคยจุ่นเลยตลอดชีวิต นอกจากจะจุ่นอย่างไร้เหตุผลและตรรกะใดๆ

ากก

ลยว่าตัวเองจะเหยียบย่างเข้าใ

ังสยองขว

นลูกรังในประเทศไทย น้ำหูน้ำตาที่ไม่เคยไหลมาตลอดหลายปีไหลพรากยิ่งกว่าน้ำตกไนแองการา สิ่งที่เกิดขึ้นกับผมไม่ได้สร้างความเจ็บปวด

มาด้วยแขน ไหล่ และ...หะ...หัว

ยากสลบไปให้รู้แล้วรู้รอด ทว่าร่างกายผมในตอนนี้ ต่อให้สมองสั่งการหนักแค่ไ

นุษย์ผู้ชายตัวเท่าหม

วช่วงล่างของมันยังอยู่ในตัวผม แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ผมตกใจได้เท่ากับ

ู้ชายที่ผมเจอหลังไนท์

งมายืนข้างเตียง ปล่อยให้ผมนอนจมกองน้ำเมือกราวผักปลา และชั่ววินาทีเดียว สะดือผมทีหมอนั่นมุดออกมาก็หดกลับมาเป็นสะดือยามปกติเหมือนเดิม ราวกับว่าเป็นยางยืดที่ยืดได้หดได้อย่างไรอย่า

ง ทำท่าจะวิ่งไปแต่งตัวแล้วไปโรงพยาบาลให้หมอตรวจให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยว่ามีร่องรอยบาดเจ็บ

่รู้ผุดออกมาจากสะดือ ชาวบ้านที่ไหนมองว่าเป็นเรื่องปกติก

งผมได้ครู่หนึ่ง ก็เอ่ยออกมาเส

ใจ นี่เป็น

ดือชาวบ้านออกมาอย่างน

จากห้องให้รวดเร็วที่สุด ทว่าความที่หมอนั่นตัวใหญ่กว่า ทำให้ผมหลบได

กที่ให้ข

งไข่อะไ

นนี้มันมีมากกว่า สัญชาตญาณบอกผมทันทีว่าหมอนี่ไม่ใช่มนุษย์แน่นอน ต้องเป็นผีห่าซาตานอะไรสักอย่างถึง

อนไหว ร่างกายเจ

อยนะ

แต่ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย เพราะไอ้บ้านั่นยังคงยืนจับข้อมือ

ว่า ไม่อย่างนั้นเจ

จะไปอยู่ให้ใครที่ไหนก็ไม่รู

ให้ป

อยแล้วเขาหงายหลังไป จะใช้โอกาสนี้หนีเอาตัวรอด หากแต่พอ

นพั

ิวะไอ้เ

ยังคนตรงหน้าอีกครั้ง ทว่าในวินาทีที่ง้างไม้ขึ้น ความวิงเวียนก็จู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัว จนผมมองเห

จ้ายังไม่คืนสภาพ ชา