ที

แว่นแคว้น ซิ่นเฉิงไม่กล้าเข้าใกล้แคว้นนั้นไปมากกว่าที่เป็นอยู่ ด้วยเขาจะต้องสำรวจให้ถ้วนถี่เสียก่อนว่าทางหน

ป็นทางเข้าออกแห่งเดียวของแคว้นนี้ เหนือประตูบานใหญ่ก็เต็มไปด้วย

้าไปสืบเสาะข้อมูลเสียก่อน จากนั้นค่อยสื

รรค์ หากแต่ต้องโทษกบฏจึงถูกขับไล่ จุติและอุบัติใหม่อีกครั้งในโลกมนุษย์ในฐานะเทพอสูร เพราะได้ครอบครองผืนดินที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดในทะเลทรายแห้งแล้งแห่งนี้ บรรดามนุษย์

ก็หาได้สนใจไม่ ทำเพียง

าติพี่น้อง ช่วงชิงทุกอย่างของมนุษย์สม

้อผ้า ปลอมตัวเป็นพ่อค้า ปิดบังอำพรางใบหน้าและคลุมศีรษะ แฝงกายเข้าไปในแคว้นเฟิงฝูกับคนสนิ

ี่เขาคุ้นเคยนัก ร้านรวงเกิดขึ้นทุกหย่อมหญ้า ผู้คนทั้งมนุษย์และเทพอสูรแต่งกายด้วยอาภรณ์แปลกตา ต่างจากอาภรณ์ที่พวกเขาสวมใส่ยิ่งนัก แม้จะตกใ

สวรรค์ก็ไม่ปาน บรรดานักรบหนุ่มถึงกับครางออกมาด้วยประหลาดใจไม่ได้ ขณะที่ซิ่นเฉิงห

ด้รับคำตอบว่าที่พำนักของเทียนอี้คือจวนแม่ทัพทางทิศตะวันตก ซิ่นเฉิงแสร้งเดินผ่านอยู่หลายครั้งหลายครา พลางพินิจว่าจวนใหญ่แห่งนี้

ด้ยิน ซิ่นเฉิงกับพรรคพวกซึ่งหลบซ่อนตัวอยู่ในซอกซอยเล็กๆ แห่งหนึ่งค่อยๆ เผยเรือนกายออกจากค

อนกระทั่งถึงอาณาเขตจวนของแม่ทัพเทียนอี้ ครั้นเห็นว่ารอบข้างปลอดสายตาจากทหารยาม ซิ่นเฉิงก็เป็นคนแรกที่ก

ิ่นเฉิงเท่านั้นที่ยังอยู่ในสวนของเรือนใหญ่ เขาทอดมองไปยั

ือนต้องมีซิ่น

เขาก็จะพานางกล

ำราการศึกชะงัก วางสิ่งที่ถืออยู่ในมือลงเพื่อสูดลมหายใจเข้าปอดและพินิจอีกครั้งว่าเมื่อครู่เขาเข้าใจผิ

่นนี้ย่อมไม่ใช่กลิ่นของคนในแคว้นเฟิงฝูอย่างแน่นอน อีกท

่นกัน ไม่แน่ใจนักว่าความรู้สึกที่ไวเช่นนี้เป็นเพราะความสามารถซึ่งติดตัวมาตั้งแต่เมื่อครั้

ยหรือไม่ขอรับ

ิกาลและมาเพื่อการใด เพราะกลิ่นนั้นช่างไม่ต่างอะไรจากกลิ่นของว่าที่ฮูหยิ

ำการตามใจสักครู่ แล้

สิ่งใด เมื่อสิ้นเสียงก็ทอดสายตาอ่านตำราบนโต๊ะอีกครั้ง ปล่อยให้พ่อบ

งไว้ที่ห้องหนึ่งของจวนใหญ่ซึ่งซิ่นเฉิงสำรวจอยู่ เขาพบนางโดยบังเอิญเสียด้วยซ้ำ เพราะเสียงสะอื้นร่

เอ่ยเ

นจิน

่เห็นบุรุษนิรนามในอาภรณ์ปกปิดหน้าตา นางก็

าหาอีกฝ่ายอย่างร้อนรน “ท่านมา

ด้ ตอนนี้รีบตามข้ามาก่อนเถิด” ซิ่นเฉิงว

กแลกเปลี่ยนตัวนางกับชีวิตของคนในเผ่า แต่ก็หาใช่ว่านางอยากจะมาเป็นฮูหยินขอ

ายาทอมนุษย์นั้นทำให้นางเ

วนนานสองนานออกคำสั่งให้พ่อบ้านเหลียงสั่งการทหารเข้าจับกุม พรรคพวกของซิ่นเฉิงถูกจับได้เป

ด้านหลัง ขณะที่มือข้างหนึ่งดึงดาบวงเสี้ยวพระจันทร์ขึ้นมากระชับในมือแน่น หมายจะประหัตประหารอีกฝ่ายให้สิ้นซ

ขาได้เปรียบในการหลบหลีก กระนั้นเรื่องพละกำลังก็ยังเสียเปรียบอยู่ หากแต่ซิ่นเฉิงก็สู้ด้วยแรงทั้งหมดที่มี สายตาคอยชำเลืองมองซิ่นจินซึ่

ยนอี้จำต้องวางมือจากตำราพิชัยอีกครั้ง

มยถึงได้เสียงดังถึงเพียงนี้ พ่อบ้านเหลียง

บท่าน

่ในอาภรณ์สีดำสนิทก็เคลื่อนออกจากห้อง

ากเขาจะต้องใช้แรงต่อต้านอย่างมหาศาลแล้ว เขาก็อาจจะหมดเรี่ยวแรงพาซิ่นจินหนีได้ ดังนั้นจึงเปลี่ยนแผน ตั

ไม่ใช่ว่าถูกจ

อาจจะเป็นเพราะถูกจับได้แล้ว เพราะไม่เช่นนั้นเสียงต่อสู้ดังสนั่นขนาดนี้

นั้นก็ร้องเรียกหญิ

วดเร็ว เขากะใช้วิชาตัวเบาพานางหลบหนี หากแต่ยังไม่ท

ิ้งคนของเจ้าไว

อเห็นว่าสหายร่วมรบถูกจับมัดมือไพล่หลัง เบื้อ

งออกมาด้วยประหวั

ะเลทรายพวกนั

พี่ ทิ้งพวกข

โดยไม่ได้รับอนุญาตก่อนพ่อบ้านเหลียงท

ั่ง อย่าได้

็นฟืนเป็นไฟ ถึงจะเป็นพี่น้องร่วมสาบา

เข้ด้วยหมายสังหาร หากแต่ยังไม่ทันขยับเขยื

ครสักคนเสียเลือดเนื้อดีกว่า เห็นอยู่

ครั้นเงานั้นเดินเข้ามาใกล้ยังใต้ร่มไม้ สายตา

ั้งสองข้างตั้งตรงเส้นขนสีเงินยวงดกฟูไปท

ัขป

รัศมีน่าเกรงขามบางอย่างที่ต้องทำให้เขาต้องสั่นเทาไปทั่วทั้งร่างอย่างมิอาจควบคุม ยิ่ง

กครั้ง สติสัมปชัญญะของซิ่

่าที่ฮูหยินของข้าถึงในจวนเ

น...แม่ทัพเทพ