รดาส่ายหน้าไปมา อยากจะหยิกให้เนื้อเขียวนัก “เ
นให้จ
วเฮียแดน
ขารักเราจริงๆ” นานๆ ครั้งพิมพ์รดาจะ
ามกอดแขนออดอ้อนเดิน
แ