img ทาสสวาทเพลิงอสูร  /  บทที่ 3 3 | 3.70%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 3 3

จำนวนคำ:1995    |    อัปเดตเมื่อ:24/02/2022

ืนจังก้าอยู่ด้านหน้า ใบหน้ารกรุงรังไปด้วยหนวดเคราน่ากลัวนั

รม

น้าเย็นชาดูเหี้ยมเกรียมในความรู้สึก เพชรน้ำหนึ่งลนลานถอยหนี แ

ดดดดดด

ับร่างของเธอเอาไว้ ตัวของเพชรน้ำหนึ่งสั่นระริกหวาดกลัวแท

ตามติดก่อนจะกระชากมือเข้ามาหา แล้วจัดการแกะเชือกที่มั

หน ปล่อยฉันไปเถอะนะ นายอยากได้อะไรฉ

้อง คิดว่าอีกฝ่าย

อเท้าของเธอแทน เพชรน้ำหนึ่งคิดว่าอีกฝ่ายอาจจะเป็นใบ้ เขาเข้

ดใช่ไหม รู้ไหมถ้านายปล่อยฉันไป ฉันจะให้เงิ

ทำหน้าที่มาคุมตัวเธอเอาไว้เท่านั้น เธอพยายามคิดย้อนไปถึงตอนที่โดนจับตัวมา ตอนนั้นเธอขับรถออกมาจากบ้า

าซีดเผือดเมื่อเห็นว่าร่างสูงกำลังปลดเปลื้องอาภรณ์ออกจากกายจนหมดสิ้น ความคิ

บ้า แกจะทำอะไร อ

ตอบ เพียงแค่ยิ้มเหี้ยมอย่างที

หนึ่งหลับตาปี๋ ก่อนจะรีบลืมตา เพราะคิดว่าถ้าตัวเองหลับตาอาจจะเส

โชว์หุ่น โชว์ความอึด” เควินใช้มือลูบไล้ไปตามแก่นกายชาย ก่อนที่ใ

าโตอ้าปากค้าง ลากมกจกเปรตที่สุด เพชรน้ำหนึ่งก่

ข้าหาทั้งที่ร่างเปลือยเปล่า เพชรน้ำหนึ่งผวา

ทำบ้าอะไรที่ไหนก็ไป” เธอพิงหลังก

่ยม เพชรน้ำหนึ่งตัวสั่นยิ่งเบียดตัวไปกับประตู มือก็พยายา

าเข้ามานะ อย่าเ

ม่กว้างมากนัก เธอไม่รู้ว่าทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ ไม่รู

ำ เมื่อเธอวิ่งหนีแล้วสะดุดขาตัวเองคะมำไปข้

้างดังขึ้นพร้อมกับมือหนาที่กร

ก่ำ เพชรน้ำหนึ่งกรีดร้องอย่างขวัญเสียเมื่อเสื้อผ้าอาภรณ์ถู

ผู้กร้านโลก เที่ยวผับเกือบทุกคืน ไม่น่าต้องกลัวเลยนะ สามรุมหนึ่งยังเคยเจอมาแล้วไม่

หนึ่งยกมือขึ้นไหว้เขาอย่างหมดท่า เก็บความเคืองแค้นเอาไว้ สาบานไ

ากจะฆ่าฉันมากกว่าล่ะมั้ง” แววตาที

งกรีดร้องเมื่อมือใหญ่ขยำลง

สัยจะดูแลตัวเองดี” เควินเคล้นคลึงอย่างหยามใจ ปาก

งโชกโชน อาจจะเป็นโรคร้าย

หมือนกัน” เควินสวนกลับทันควัน เพชรน้ำหน

มากมายเท่านี้มาก่อนในชีวิต หญิงสาวลนลานทุบตี ดิ้นรน จิก

แบบนี้ก็ดีสิ ไม่ต้องกลัวไปแพร่ให้ใคร

็ฆ่าให้ตายเถอะ” หญิงสาวร้องไห้โ

ันอยากให้เธอทรมานจนตาย ม

งดิ้นรนเอาตัวรอดอีกครั้ง ถ้าจะตายก็ขอให้ตาย

งเอาไว้เหนือศีรษะแล้วก้มลงตะโบมริมฝีปากกับเรือนร่างขาวผุดผ่องเป็นยองไย ไ

มสวยจนบวมช้ำ รสจูบที่ชายหนุ่มยัดเยียดให้

ากกลับมาบดจูบจนปากช้ำเลือดไหลซิบ เธอโอนอ่อนเพราะรู้สึกเจ็บ ก่อนจะไ

อบซาดิสม์ก็ไม่บ

ทกปากลงไปใหม่อย่างไร้ความปรานี หญิง

้นาย อื้อ...” พูดยังไม่ทันจ

น้ำตา เมื่อริมฝีปากถูกปล่อยให้เป็นอิสระ เ

ดอะไรนักหนา ทำไมโชคชะตาถึงได้ทรมานให้เธอเจ็บเจียนตายเช่นนี้ ในเวลาชั่วข้ามคืนเธอกลับกล

นีทำให้ร่างน้อยสะดุ้งเฮือก เธอร้องไห้เบาๆ แต

img

สารบัญ

บทที่ 1 1 บทที่ 2 2 บทที่ 3 3 บทที่ 4 4 บทที่ 5 5 บทที่ 6 6
บทที่ 7 7
บทที่ 8 8
บทที่ 9 9
บทที่ 10 10
บทที่ 11 11
บทที่ 12 12
บทที่ 13 13
บทที่ 14 14
บทที่ 15 15
บทที่ 16 16
บทที่ 17 17
บทที่ 18 18
บทที่ 19 19
บทที่ 20 20
บทที่ 21 21
บทที่ 22 22
บทที่ 23 23
บทที่ 24 24
บทที่ 25 25
บทที่ 26 26
บทที่ 27 27
บทที่ 28 28
บทที่ 29 29
บทที่ 30 30
บทที่ 31 31
บทที่ 32 32
บทที่ 33 33
บทที่ 34 34
บทที่ 35 35
บทที่ 36 36
บทที่ 37 37
บทที่ 38 38
บทที่ 39 39
บทที่ 40 40
บทที่ 41 41
บทที่ 42 42
บทที่ 43 43
บทที่ 44 44
บทที่ 45 45
บทที่ 46 46
บทที่ 47 47
บทที่ 48 48
บทที่ 49 49
บทที่ 50 50
บทที่ 51 51
บทที่ 52 52
บทที่ 53 53
บทที่ 54 54
บทที่ 55 55
บทที่ 56 56
บทที่ 57 57
บทที่ 58 58
บทที่ 59 59
บทที่ 60 60
บทที่ 61 61
บทที่ 62 62
บทที่ 63 63
บทที่ 64 64
บทที่ 65 65
บทที่ 66 66
บทที่ 67 67
บทที่ 68 68
บทที่ 69 69
บทที่ 70 70
บทที่ 71 71
บทที่ 72 72
บทที่ 73 73
บทที่ 74 74
บทที่ 75 75
บทที่ 76 76
บทที่ 77 77
บทที่ 78 78
บทที่ 79 79
บทที่ 80 80
บทที่ 81 81
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY