จะให้เกียรตินั่งคุย

คะ วันนี้ดาไม่สะดวกแล้

หวังว่าโอกาสหน

ล้า และ 4 ปีก่อนหน้านั้นในฐานะของลูกเล้า มันทำให้เธอแยกแยะออกว่า แววตาที่ปรารถนากับแววตาที่อยากลองของยากๆ สักครั้งมันเป

อท่าอยู่ในมุมหนึ่ง มุมประจำของบิดาคือสิ่งที่นุติกระซิบบอก ผู้หญิงคนนั้นทิ้งผู้ชายอย่างเขาเพื่อย

อบินได้สูง

่ เอ๊ย! อยู่ข้าง

านหนังสือมาตั้งแต่เช้า เรือนไม้ยกพื้นสูงที่ไม้กระดานตีห่างไว้ให้ลมระบายได้จากด้านล่างและเผื่อเนื้อไม้ยืดตัวหดตัว

ยู่หรือเ

้า..” เสียงหวานขานรับก่อน

วได้ตกบ้านขาแข้งหักก

งคนเดียวของแกกำลังจะรีบเดินหรือไม่ก็อาจจะวิ่งลงมาเลยก็ได้ และก็เป็น

องวิ่งลงมา วิ่งลงบันไดผีบ้

วิ่งแล้วจ้า เ

หมือนแม่มักจะอาภัพ” นั่นคือสิ่งที่ใครๆ ก็มักจะย้ำเตือนเสมอในยามเจ้าตัวน้อยนี้ยังอยู่ในวัยเยาว์ ทว่าวันเวลาพ้นผ่านที่ลินจงสามาร

กลิลมีอะ

งชดเขาจะมารับเอาไปตลาดนัด ยายเก็บ

่างๆ ที่ปลูกอยู่ในสวนหลังบ้าน แม้จะมีพื้นที่ไม่มากนักแต่รายได้ก็เพียงพอสำหรับที่สองยายหลานจะประทังชีวิตไปได้อย่างไม่ลำบากลำบนอะไร ดวงตาคู่สวยหลุบต่ำมองสิ่งอยู่ในมือ

ยงดูลูกสาวเพียงคนเดียวและมารดาให้อยู่ได้อย่างสุขสบาย แต่น่าแปลกที่ยายเพียงนำเงินเหล่านั้นมาสำหรับจ่ายค่าเทอมและอุปกรณ์การเรียนของเธอเท่านั้น ส่วนค่าใช้จ่ายภายในบ้านรวมทั้ง

ดหลานสาวเพียงคนเดียวไว้แนบอก เจ้าตัวน้อยแสนซนที่ทำกิริยาแบบนี้จะเป็นเรื่องใดไปได้ถ้าไม่ได้คิดถึงคนเป็นแม่ ยายมุกดากระชับฝ่ามือที่

นได้ ต่อไปในภายภาคหน้าเรื่องลำบากใจก็จะทานทนได้เช่นกัน ลินจง