ข้ากับเตียงทางด้านห

อยู่ตรงหน้า แถมยังแทรกตัว เข้ามาต

ของเธอ เอ่ยถามเสียงทุ้มนุ่มหู ขยับกายอยู่

และกล้ามเนื้อเรียบตึงที่ เบียด

ิงค

ทิมบอกว่าย

ุณแม่ตอนไหนคะ” คนโก

ัดของ

ับในที่สุด ในเมื่อเขาถามมารดา

ไม่มีจริ

หน้าเจ้าเล่ห์ข

ู้เขาอีกแล้ว เหมันต์ฉลาดต้อนเธอเสมอ สมัยก่อนเวลาเขาอยากรู้อะไร เขาจะมีว

ตายเหมือนไม่เข้าใจ คิ้วเข้มของ

ุณแม่” อยากจะเรียกเขาเสียให้

รั

่เห

รับ ไม่สนใจท่

ับลงมาใกล้มากกว่าเดิม ใบหน้าอยู่ห่างกันแค่คืบ

แบบนั้น “ไม่ต้องกลัวหรอกครับ พี่ไม่ชอบเด็กขี้เหร่

ี้เหร่ก็ไม่ต้องมาย

ง เธออุตส่าห์ลดน้ำหนัก ดูแลผิวพรรณและเส

หมายแต่งงานด้วย อยากรู้นักว่าสเปกของเขา

แล้วจะถอยให้” เขาต่อรอง มอ

้มลูกจันทร์ล่ะคะ” เธ

่ะครับ เห็นโ

กจันทร์ไม่ใช่เหรอคะ” เธอทำเสียงอน

ม่ได้บอกว่าลูกจันทร์ขี้เหร่นี

อกว่าลูกจันทร์ขี้เ

เหร่ แล้วลูกจันทร์ยอมรั

ต้อนเธอเสียจนมุม ก่อนที่จะคิดคำพูดเถียงเขา เธอก็ต้องตาโตอีกรอบเมื่อแก้

องเขาออกห่าง หน้าแดงก่ำ รอ

ด้หอมแก้มตอบหน้าเป็น

าอีกครั้งก่อนจะวิ่งหนี เหม

ณทับทิมกำลังจัดโต๊ะอาหารอยู่ พอ

แล้วก็น้ำเงี้ยวจ้ะ” จำได้ว่าเด็กหนุ่มข้างบ้านชอบรับประท

ครัว ก็เจอเข้ากับคนที่ วิ่งหนีลงมาก่อน เธ

ปนะคะพ

เอาไว้เห

บอะไ

กหมูที่พี

้ว ใจหายวาบ เขาคงไม่เจอไดอารี่ของเธอหรอกนะ ไดอารี่ที่เธอเข

เห็นด้วยค

่ะค่ะ ว่า

งเสียใจแย่ ไม่กลัวค

้างนอก” เธอไม่ตอบคำถามของเขา รู้สึกอา

อม” เข