็งข้าวเอาไว้” เขาพูดแบบนั้น เธ

ไม่อยากแต่งง

์หรือใค

ู่หมั้นตัวเองเลย คู่หมั้นมาหาก็หนี

แก้วกัลยาจะเล่าให้เธอฟังทุกเรื่อง แต่เรื่องคู่หมั้นไม่เคยเล่า

ม่เคยทำโทษหนักๆ แค่ดุไปเล็กน้อยเท่านั้น คิดว่าคงอยู่นอกบ้านได้ ไม่นานถ้าไม่มีเงินจากเขา เพราะตอนเรียนเขาส่งเสียให้เงินอยู่ตลอด มีดีหน่อ

ใบข้าวมองหน้าพี่ชายเพื่อนที่ตอนนี้เปลี่ย

น่ะ แต่ถ้าเขาพึ่งตัวเองได้หรือทำอะไรประสบความสำ

ู่ด้วยกัน แก้วกัลยากลับพาเธอมาทิ้งเอาไว้กับพี่ชายแล

าพูดเรื่องของเรากันดีกว่า” กริชวกกลับมาเรื

” เธอทวนคำของ

ขั้นตอนนี้ไปก่อน แต่ถ้าจู่ๆ จะยัดเยียดตัวเองให้เธอก็ดูกระไรอยู่ เขาเลยค่อยๆ ทำตามขั้นตอน

เธอเอ่ยถามเขากลับ

่ก็พร้อมที่จะปล่อยข้าวไป ไม่รั้งเอาไว้นะครับ แ

คับเธอก็แค่นั้นเอง เขาคิดว่าผู้หญิงมีสิทธิ์เท่าๆ กับผู้ชาย เธอมีความคิดความอ่านและสามารถตัดสินใจได้ว่าจะทำอะไรต

ะไม่บังคับ แต่ถ้าเราเข้ากันได้ดี และรักกันจริงๆ จังๆ เหมือนที่ยายแก้วต้องการ เราก็แต่งงานกัน” เข

่องว่างในการหายใจหายคอบ้าง ไม่ใช่บังคับจะเอาอย

ๆ ไม่ใช่แค่รู้จักกันผิวเผินเหมือนหลายปีที่ผ่านมา” เขาคิดมาหลายตลบแล้วว่าการยื่นข้อเสนอแบบนี้คือสิ่งที่ดีที่สุด ถาม

เขินอายแต่มันเต็มไปด้วยความรัก

ะกินพี่แทนอาหารเช้าเลย” เขาแหย่กลับ

ตาเบาๆ เผลอมองเขาไปแบบนั้นได้

ิชแนะนำให้เธอได้รู้จักกับคนงานในไร่ และแนะนำเธอ

” เขาบอกเธอเสียงนุ่ม จับเธอกดไปบนเก้

าโอบมารอบกาย เปิดเ

งละหนึ่งที” แบบนี้ก็ได้ด้วยเหรอ เธอเลยหันไปสนใจกับเอกสารตรงหน้าแทน คนเจ้าเล่ห์น

องแก้มเนียนใสไร้ไฝฝ้า เธอไม่ได้แต่งห

ยถาม มีความสุขที่ได้

รอบเมื่อโดนหอมแก้ม“อุ๊ย! พี่กริชน่

่าเธอตั้งใจฟัง เขาเองนี่แหละที่หาเรื่องกวนให้

ินอะไรก็บอกพี่นะ พี

ินอะไรเป็นพิเศษ เขาจัดอาหารแบบไหนมาให

จก็ขบคิดว่าเขาจะอยากกินอะไรแปลกๆ หรือเปล่าหนอ คงไม่คิดแกล้งอะไรเธออีกหรอกนะ เพราะกริชก็ดูเจ้าเล่ห์พอสมควร ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเธอไม่เคยสั

ดนหอมแก้ม เธอโดนเขาโอบกอดเอา

ห้อง ท่าที ขัดเขินเมื่อต้องอยู่ในอ้อมแขนของเขาอีกครั้ง เธอไ

พี่หิว

ารกันที่ไหนคะ

ม บอกว่าตามใจพี่ไง

ดนเขาอุ้มขึ้นสู่อ้อมแขน พาไปนั่งที่เก้าอี้ต

ว ครึ่งวันที่ผ่านมาแทบไม่มีสมาธิทำงานเลย ได้แต่เดินวนเวียนไปใกล้ๆ เธอ ดูเธอทำงาน

ง แล้วจะทำกันอีกเหรอคะ” เอ่

อ่ยถาม น้ำเสียงแหบพร่านัก ลมหายใจร้อนๆ ที่เ