นท

้งหวังว่าจะทำให้ชายหนุ่มเชื่อ แต่เมื่อเห็นว่าเขาส่ายหน้าแล้วก็ให

นี้ในประเทศฉัน” เกเบรียลชวนคุย เท่าที่เขาดูหญิงสาวน่าจะไม่ใช่คน

เมื่อนึกถึงคนที่จะช่วยให้เธอรอดพ้นจากเหตุการณ์บ้าๆ กลื

ังได้ ตรียืนยันได้ว่าฉันไม่ทำงานอย่างที่คุณเข้าใจ” ดวงตากลมโตเป็นประกายแห่งความหวัง

ย เอาละตอนนี้ฉันเหนื่อย ต้องการพักผ่อน” ชายหนุ่มทรุดกา

่เข้าใจหรือไง ว

ันบอกได้เลย ถึงเธอจะมีไอ

อย่างตื่นตระหนก แต่เขากลับยิ้มให้

ให้ฉันรู้สึกวาบหวามเหมือนกับเธอมาก่อนเลย แล้วไ

ชายหนุ่มอย่างวิงวอนขอร้อง แต่เมื่อได้ยินคำพูดที่ออกจ

ลบอกเสียงกระเส่า เขากำจัดเสื้อผ้าออกจากกายอรชรอย่างรวดเร็ว จนภูตะวัน

ุณ

วลิ้นสากระคายลากไล้ไปตามเรียวปากนุ่ม แต่งแต้มไปตามไรฟัน กระพุ

ึงเพียงนี้” เกเบรียลยิ้ม การเดินทางไปดูงานของ

ันไม่รับประกันไอ้ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่จะเกิดซ้

งสะกดกลั้นอารมณ์ปรารถนาที่พลุ่งพล่านขึ้นอีกครั้ง เ

เมื่อเห็นว่าลมหายใจชายหนุ่มสม่ำเสมอ ก็รีบยกแขนที่วา

่เราเริ่มเมื่อกี้ให้เสร็จล่ะภูตะวัน” เกเบรียลถาม เ

หน เกเบรียลเคลื่อนมือไปด้านหลัง ปลดตะขอ

สั่นและรีบหลับตาลงอย่างรวดเร็ว แต่ก็ยังไม่วายแอ

่อนใบหน้าขึ้นไป ปากหนาประทับบนเรียวปากนุ่ม มอบจุมพิ

ว่าเธอไม่ได้รังเกียจอ้อมกอดของชายหนุ่มคนนี้ แล้วก็ยังรู้สึกอบอุ่

วก็ต้องยิ้มกว้าง เขาไม่เคยเจอกับสาวคนไหน ที่สวยงามและบริสุทธิ์อย่างนี้มาก่อนเ

่างหลงใหล แต่แล้วก็ต้องตัดใจลุกขึ้นและโทรไปหาลูกน้

ล่าช้าด้วยนะครับ ตอนนี้ผมกับคุณแ

ัล” เกเบรียลถา

อย่างโกรธเกรี้ยว กรามหนาบดเบียดจนนูนเด่น ดวง

ยลสั่งความเสียงเข้ม เขาวางโทรศัพท์ลงและเดินกลับไปที่เ

เหยื่อ ในเมื่อหญิงสาวกล้าที่จะใช้ร่างกาย เพื่อแลกกั

รมันจะแน่กว่าใคร เพราะเธอจะต้องแทนฉ

าวอย่างไรดีให้สาสมกับที่เธอกล้าลองดีกับเขา แต่สิ่งหนึ่งที่เขายั

หัวเราะกลั้วคอ เมื่อคิดได้ว่าเขาจะทำไงกับหญิงสาวที่นอนแนบข้างอยู่

ะคนตื่นเต้น เธอเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มที่เดินเคียงข้า

ธอมา แม้ว่าเธอจะขัดขืนเพียงใด แต่ก็ต้านทา

แรกที่อยากจะท่องเที่ยวคือกรุงโรม แต่เมื่อได้มาเข้

โรงแรมระดับห้าดาว ที่ฉันจะได้นอนกับเธอไงสาวน้อย”

เธอทำอยู่...ที่เธอเข้ามายั่วยวนเขา เพราะต้องการข้อมูลไปนั้น เ

ครั้งแรก หลังจากที่ต้องอดทนรอมาเป็นเวลา

งอย่างที่คุณคิด” ภูตะวันอ้อนวอนเป็นครั้งที่เท่

ู้หญิงที่ซื้อได้ด้วยความรักหรือไง” เกเบรียลถาม

อนขอร้อง แต่เธอก็ได้เห็นเพียงแค่รอยยิ้ม...ยิ้มที่เธอคิดว่ามั

การนะ ฉันไม่มีให้หรอก แล้วเธอจะต้องกลายเป็นผู้