ถามอย่างตื่นตระหนก แต่เขากลับไม่มีโอกาสได้ตอบ ด้วยสายตาเหลือบมองไปแล้วเห็นปลายกระบอกปืนสีดำเมื่อมอยู่ไม่ไกล สติที่กำลังจะขา

ต่อผู้เป็นบิดาที่อาการย่ำแย่เต็มที แม้จะพยายามจนสุดความสามารถแล้วก็ตาม แต่

นร้ายซึ่งต้องการความมั่นใจว่าเหยื่อที่ได้รับคำสั่งมาจะไม่มีชีวิตรอดก้าวลงจากรถ เดินลงมากระหน่ำยิงซ้ำอีกครั้งจนรถคันใหญ่เกิดระเบิด เปลวไ

ัวระคนตื่นตระหนกเกาะกุมหัวใจ ข่มความเจ็บที่มีทั่วร่าง ดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็ว ก่อนดวงตาคมกริบสีสนิมจะเบิกกว

!! แม

ี่เขาหักห้ามไม่ได้ ทั้งสั่นและหมดแรงผุดมาเป็นระลอกเหมือนกับเกลียวคลื่นพัดเข้าหาฝั่ง บริเวณศีรษะเจ็บร้าวรวมไปถึงกลิ่นคาวเลือดลอ

ื่น...จอห์น..

้ช่วยเหลือสลับไปเปิดประตูรถ แต่ทำยังไงมันก็ไม่ยอมออก น้ำตาอุ่นร้อนไหลพรากอาบสองแก้ม หน้าสามีขาวซีดยิ่งกว่ากระดาษ อีกทั้

!! แม

งตาอย่างหักห้ามเอาไว้ไม่ได้ ถึงจะเป็นอย่างนั้นชินกฤตก็ไม่ได้อิดออดรีรอ เขาข่มกลั้นอาการหวาดกลัวและอาการต่างๆ ทางร่างกายเอา

ก็สาละวนดับไฟสลับปาดไล้น้ำตาบนวงหน้า สองมือพยายามแกะแงะให้ประต

อดภัยและยังจะต้องอยู่กับเขาไปอีกนาน แต่เพียงยื่นมือเอื้อมไปไม่ทันจะได้แตะตัวรถด้วยซ้ำ ความร้อนที่แผ่ก

ก็ยังทำงานของมันอย่างเต็มความสามารถที่มี พร้อมที่จะฝ่าเปลวไฟร้อ

่อก่อนลูก ช

่รู้แต่เอรียาก็ยังเป็นห่วงสามี ยังเลือกบอกลูกชายให้ช่วย

เป็นอะไรไปนะ” เอรียาเขย่าแขนสามีคู่ทุกข์คู่ยากให้ลืมตาตื่น เพื่อจ

...ได้โปรด” เอรียาเอ่ยเสียงแผ่ว

ล้วทั้งบิดาและมารดาจะต้องถูกไฟคลอกตายก่อนเขาจะช่วยเหลือได้สำเร็จ หนุ่มน้อยซึ่งตอนนี้ร่าง

ก มือกระหน่ำซ้ำทุบไปบนกระจกจนแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย รีบคว้าร่างที่เขาสามารถคว้าได้ก่อน อย่

่ทันที่ชินกฤตจะได้ย้อนกลับไปช่วยชินวุฒิในรถ

้องเสียงหลง ก่อนร่างเล็กจะฟุ

อ!!

บสองแก้มให้หยุดไหลได้ จะไปช่วยบิดาออกจากรถก็ทำไม่ได้แล้ว เพราะร่างเล็กบางของมารดาที่เย็นเฉียบและอ่อนระทวยซบแน

ะไรไปนะครับ อย่าทิ้งผ

็กพาวิ่ง...วิ่งไปอย่างไม่สนใจว่าจะเหนื่อยและเจ็บเท้าพร้อมกับร้องตะโกนขอความช

นไปมาอย่างไม่หยุดนิ่ง หนุ่มน้อยซึ่งตอนนี้กลายเป็นคนคิดมากและหวาดระแวงไปเสียแล้ว ด้วยเรื่องที่เกิดขึ้นต่อ

มตอบนูนเด่น ตาคมกริบเป็น

งตามหาตัวให้เจอ และจัดการเรียกเอาควา