นท
น่อย ‘กับแม่เนื้อสมันน้อยแสนหวานที่ฉันไม่มีวันจะปล่อยให้หลุดมือ
นสิ่งที่ได้ยิน ร้อยวันพันปีไซม่อนไม่เคยคิดพักผ่อนนา
ราะในลำคอ พยักหน้ายิ้มๆ รับ สงสัยไซม่อนจะติดใจแม่ตุ๊กตากระเบื้องเคลือบนั้นขนาดหนัก
่ตุ๊กตากระเบื้องเคลือ
บนวงหน้าก่อนจางหายไปอย่างรวดเร็ว อิจฉาไปทำไมกันเล่า นั่นก็ผู้หญิงคนหนึ่ง เขาหรือหน้าตาก็หล่อสูสีกับไซม่อนนี่นา ฐานะหรือก็ไม่ได้ด้
า” ไซม่อนเปลี่ยนเร
จะได้ติดสอยห้อยตามไปด้วย” ใจอยากไปหาบางคน ก่อกวนอารมณ์เธอให้ขุ
ไซม่อนอดหัวเราะในลำคอไม่ได้ เมื่อเห็
” เก็บเอกสารทุกอย่างไปไว้ที่โต๊ะทำงานแล้วเดินสอดมือในกางเกง นำหน้ามิโอเดรกไปที่ลา
อมฉันหรือเป
ก็ฝีมืออีกฝ่ายนะสูสีกับเขานี่น่า นัยน์ตาเข้มตวัดกราดมองไปยั
พ่วงด้วยฐานะอย่างเขา รวยมรดกตกทอดมากจนเกินไป พวกผู้หญิงถึ
บเบาๆ เขาเองก็รำคาญ แต่ยิ่งให้ความสนใจ ยิ่งเป็นการต่อความยาวสาวความยื
าวขึ้นพาหนะคันหรูขับออกไปร
ดเลย” มธุรสปรับสีหน้าตื่นตระหนกให้เป็นปกติที่สุด พลางสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ มือเล็กลู
ลัวเมื่อยน่องก็ยังไม่เห็นสาวน้อยน้ำผึ้งกลับมา ทำให้เป็นห่วงเป็นใย ต่างบ้านต่างเมืองแบบนี้ ขืนวิ่งทะเล่อทะล่าไปเกิดเหตุเภทภัยเข
อวบอูมยกขึ้นซับเหงื่อเม็ดเล็กๆ บนวงหน้านวลผ่องแดงปลั่งไล่ไปถึงลำค
ม แม้น้ำเสียงจะไม่คาดคั้น แต่สายตาจ้
ลำคอ “เอ่อ...ไม่มีอะไรหรอกค่ะ” ต
งมดตกลงมาใส่ เลยถูกกัดเอาน่ะค่ะ” บอกเสียงอ่อยอย่างพยายามกลบเกลื่อนคว
มถูไถหลังมือตรงส่วนที่ถูกไอ้บ้าหื่นกามจูบเอาๆ จนผิวแก้มนวลผ่องแดงปลั่ง แต่กลิ่
ักระมัดระวังตัวเองเอาเสียเลย มันน่าจับตีก้นซ้ำมากกว่า” เอ
ต้นแขนแกร่ง “คุณป๋าเช็กอินเรียบร้อยแล้วใช่ไหมคะ น้ำผึ้งจะได้เข้าห้อง อาบน้ำอาบท่าให้สบายเนื้อสบายตัวเสียหน่อย นอนสักตื่นแล้วลงมาเล
็นพุ่งมากระทบแผ่นหลัง จนต้องรีบเหลือบสายตากวาดม
บาอย่างโล่งอก แต่ถึงจะบอกตัวเองว่าอย่าคิดมาก ด้วยมองแล้วไม่เห็นมีอะไร ทว่ายังรู้สึกเสียวที
คุณป๋าอยู่หรื
คำตอบ ทว่าคนถูกถามกลับเสียววูบในอก หวาด
หละ ถามน้ำผึ้งแปลกๆ มีอะไรหรือเปล่า” เอ่ยถามกล
ยว ไม่ยอมให้หลุดรอด
นอะไรไป ทำไมถึงได้มีทีท่าลุกลี้ลุกลน หรื
้าง “ใครจะกล้าปกปิดคุณป๋าล่ะคะ อีกอย่างน้ำผึ้
กลับพลางหัวเราะลงคอจนพุงกระเพื่อม ยก
่งหมดแล้วเห็นไหม” ทำหน้าบึ้งงอง้ำ ก่อนน
่วพลิ้วหลอมละลายหัวใจคนถูกเรียกให้
องสาวน้อยร่างบอบบางตรงหน้าอย่างพินิจพิเคราะห์ มธุรสดูแปลกไปจริงๆ นั่นแหละ หายไปไม่ถึงชั่วโมงกว่านิดๆ เธอไปเจอกับอะไร