img กลลวงบ่วงบุพเพ  /  บทที่ 9 ตอนที่ 9 | 12.50%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 9 ตอนที่ 9

จำนวนคำ:1994    |    อัปเดตเมื่อ:25/02/2022

นท

คนปลูก ใครเป

ลากลางสวนด้วย เราจะได้ไว

ะ แค่งานในไร่ก็เยอะจนแท

ีแต่คุณทำอยู่คนเดียว เวลาเกิดปัญหาก็เอาแต่ด่าๆ แต่พอได้ผลประโยชน์ก็หน้าระรื่น รีบจัดสรรให้ตัวเองได้เย

ณน่ารักที่สุดเลย” หญิงสาวเขย่งเ

มื่อหัวถึงหมอนแล้วจะหลับตาลงโดยไม่ต้องคิดอะไร แต่มันไม่เคยที่จะเป็นอย่างใจต

ับเขา การมีญาติที่แม้จะไม่ชอบหน้ากัน ก็ยังดีกว่าอยู่ตัวคนเดียว และในวันนั้น คนที่แย่งชิงคนรักของ

จคนนั้นออกไปจากความทรงจำได้แล้ว...แม้กระทั่งตอนที่รู้ว่าต

ื่องอะไรขึ้น ไม่รู้ว่าไอ้บ้านั่นมาอยู่

ตาก็ไหลอาบแก้ม ด้วยหวังว่าเขาจะฟังและเชื่อใน

อย่างนั้

ไหนไม่รู้ ยกแขนพาดบนไหล่นารีรั

ยังไงกัน ถ้าคุณไม่ยอม แล้วเรื่องของเราจ

แต่ก็ต้องสะกดกลั้นเอาไว้ เพราะไม่อยากถูกกล่าวหาว่ารับไม

ก็มีเรื่องโง่ให้เห็นเหมือนกัน เป็นไงวะ ความ

ามจะพาตัวเองออกจากอ้อมแขนของกันต์ศั

กเลยนะรัตน์ หลอกว่ารัก จน

พฤกษ์ คุณต้องเช

ล้วล่ะ และฉันก็อยากจะบอกให้มันจำใส่ใจเหมือนกัน...มึงอย่ามายุ่ง

ี่ไม่ใช่พ่อ เขาถึงถูกประณามว่าเป็นลูกชู้ พ่อจึงไม่รักไม่ต้องการหาทางผลักไสให้ไปอยู่ไกลๆ สายตา น้อง

ุกที่อัดแน่นอยู่ในอก อยากร้องไห้แต่มันร้องไม่ออก ได้แต่กั

! หน้าที่เขามีต้องทำ เพื่อช่วยให้คนที่เขารักมีความสุข ใบหน้าชายหนุ่ม

แต่ไม่ใช่จากน้ำมือเขา เพราะมันไม่สะใจพอ คนที่ถูกกระทำจะต้องเป็นคนจัดกา

นเลย ในรูปเธอดูสดใสน่ารัก แต่ตัวจริง ถึงจะไม่สวยแต่ก็มีเสน่ห์เย้ายวนชวนมอง หยิ่งและถือตัวไม่น้อย ที่สำคัญคือมันมีอะไรบา

นหนี ดูเหมือนหญิงสาวจะหงุดหงิดไม่น้อย ใบหน้าถึงได้หงิกงอเหมือ

า ไม่เคยเห็นคน

มือนกับถูกตรึงเอาไว้ด้วยมือที่มองไม

่น พร้อมตวัดค้อนขวับใส่คนที่ทำให้เธอหงุดหงิด ชายหลายคนพอเจอกับสายตาที่เย็นชาและเชือ

บ้านี่จริงเชียว...

อาตัวไปใกล้ผู้ชายที่หน้าเหมือนมหาโจรคนนั้น เพราะมันไม่ปลอดภัยทั้งตัวและหัวใจของเธอ

วน้ำเดินกลับมาที่โต๊ะ นั่งลงใกล้ๆ กับเรณุกา และยื่นมือไปหยิบแก้วน้ำมาดื

ากัน เมื่อเรียกหลายครั้งแล้วแต่เพื่อนก

ี่น่าสนใจ นอกจากสายตาโลมเลียของพวกผู้ชาย คงจะเห็นว่าพวกเธอมาเที่ยวกันโด

ยิ่งกับเรณุกาแล้วพวกนั้นยิ่งกระเหี้ยกระหือรืออยากที่จะจับมัดด้วยการพาขึ้นเตียงให้เร็วที่สุด เพรา

รอยู่นะเพื่อน” แขนกลมป้อมยื่นไปวางบนไหล่กว้างและ

ะส่งรอยยิ้มจนสามารถมองเห็นฟันซี่เล็กซึ่งข

ไรหรือเปล่า” เรณุกาเลิกคิ

นอะไร เห็นนั่งเหม่

img

สารบัญ

บทที่ 1 ตอนที่ 1 บทที่ 2 ตอนที่ 2 บทที่ 3 ตอนที่ 3 บทที่ 4 ตอนที่ 4 บทที่ 5 ตอนที่ 5 บทที่ 6 ตอนที่ 6 บทที่ 7 ตอนที่ 7 บทที่ 8 ตอนที่ 8 บทที่ 9 ตอนที่ 9 บทที่ 10 ตอนที่ 10
บทที่ 11 ตอนที่ 11
บทที่ 12 ตอนที่ 12
บทที่ 13 ตอนที่ 13
บทที่ 14 ตอนที่ 14
บทที่ 15 ตอนที่ 15
บทที่ 16 ตอนที่ 16
บทที่ 17 ตอนที่ 17
บทที่ 18 ตอนที่ 18
บทที่ 19 ตอนที่ 19
บทที่ 20 ตอนที่ 20
บทที่ 21 ตอนที่ 21
บทที่ 22 ตอนที่ 22
บทที่ 23 ตอนที่ 23
บทที่ 24 ตอนที่ 24
บทที่ 25 ตอนที่ 25
บทที่ 26 ตอนที่ 26
บทที่ 27 ตอนที่ 27
บทที่ 28 ตอนที่ 28
บทที่ 29 ตอนที่ 29
บทที่ 30 ตอนที่ 30
บทที่ 31 ตอนที่ 31
บทที่ 32 ตอนที่ 32
บทที่ 33 ตอนที่ 33
บทที่ 34 ตอนที่ 34
บทที่ 35 ตอนที่ 35
บทที่ 36 ตอนที่ 36
บทที่ 37 ตอนที่ 37
บทที่ 38 ตอนที่ 38
บทที่ 39 ตอนที่ 39
บทที่ 40 ตอนที่ 40
บทที่ 41 ตอนที่ 41
บทที่ 42 ตอนที่ 42
บทที่ 43 ตอนที่ 43
บทที่ 44 ตอนที่ 44
บทที่ 45 ตอนที่ 45
บทที่ 46 ตอนที่ 46
บทที่ 47 ตอนที่ 47
บทที่ 48 ตอนที่ 48
บทที่ 49 ตอนที่่ 49
บทที่ 50 ตอนที่ 50
บทที่ 51 ตอนที่ 51
บทที่ 52 ตอนที่ 52
บทที่ 53 ตอนที่ 53
บทที่ 54 ตอนที่ 54
บทที่ 55 ตอนที่ 55
บทที่ 56 ตอนที่ 56
บทที่ 57 ตอนที่ 57
บทที่ 58 ตอนที่ 58
บทที่ 59 ตอนที่ 59
บทที่ 60 ตอนที่ 60
บทที่ 61 ตอนที่ 61
บทที่ 62 ตอนที่ 62
บทที่ 63 ตอนที่ 63
บทที่ 64 ตอนที่ 64
บทที่ 65 ตอนที่ 65
บทที่ 66 ตอนที่ 66
บทที่ 67 ตอนที่ 67
บทที่ 68 ตอนที่ 68
บทที่ 69 ตอนที่ 69
บทที่ 70 ตอนที่ 70
บทที่ 71 ตอนที่ 71
บทที่ 72 ตอนที่ 72 (จบ)
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY