ที่
ไม่รู้ เธอบ่นพึมพำไม่หยุด คิ้วโก่งได้รูปขมวด
ซวย ไหนว่าจะพาฉันไปเที่ยวไง แต่นี่ดูซิ ป่านน
เธอเดินไปนั่งริมขอบเตียง