ที่
นู
เธอจะต้องลุกขึ้นเดินซิ แต่
ต้นไม้ซีดเผือดยิ่งกว่ากระดาษ เ
้า...พฤกษ์กอดคนที่สลบไปแล้วแนบชิด มอง
นดินโคลนเป็นหย่