นท

รีมนี่ดีกว่าร้องไห้เป็นเผาเต่

่าตั้งเยอะ” สงกรานต์โต้กลับท

อย่างนั้นแหละ” โตมรบ่นงึมงำแต่ก็ยื่นมือไปหยิบกระดาษทิชชูยื่นส่ง

ันไปจัดการตักไอศกรีมเข้าปากต่อ “อร่อยมากเลยฮะ เจ้านายไม่เอาด้วย

้าเล็กน้อยเป็นการปฏิเสธ แต่มันอดไม่ได้เมื่อเห็นปากสีแดงฉ่ำเหมือน

ใส่ “อยู่นิ่งๆ ได้ไหม กินอย่างกับเด็กเลย เล

ตึก

นอยู่ข้างหน้า ไอร้อนผ่าวแต้มจากปลายจมูก พวงแก้มนุ่ม ลามเลียไปทั่วถึง

ะไรที่นี่คะ? นี่ดาหลากำลังจะ

หวามถึงกับผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอ

เป็นใคร เธอก็เบะหน้าด้วยเบื่อหน่ายออกมาทันที ยิ่งเมื่อเหลือบไปเห็นสีหน้ายินดีและรอย

่ก็ว่าจะกลับอยู่แล้วล่ะ ดาห

ได้ไปทำธุระต่อ” ดารกาบอกอย่างดีใจสุดๆ นี่ถ้าไม่ใช่ว่าเป็นเอกสารสำคัญมากละก็ ป่าน

ถึงจะไม่คิดอะไรกับสาวตรงหน้า แต่เพราะความใกล้ชิดกับบิดาของดารกา และการที่เขาได้ร่ว

ถาม เธอเบะปากด้วยความหงุดหงิด

ลุกชัน เหมือนเธอถูกใครมองอยู่ แต่เหลียวมองไปรอบบริเวณที่สายตาจะเห็นได้ ก็ไม่เห็นว่าจะอะไร รอบกายมีผู้คนมากมายเดินขวักไข

พราะเจ็บขาเลยทำให้ความรู้สึกผิดเพี้ยนไปด้วย ถึงเธอจะมาอยู่ที่นี่หลายปีแล้วก็จริง แต่นอกจากคนในไร่ก็ไม่เคยสุงสิงกับใครอีก

น็ดเหนื่อยและอ่อนล้ากับปัญหาที่มันรุมเร้าอยู่เพีย

มีอาการอ่อนเพลียให้เห็นบ้าง” เกือบอาทิตย์แล้วที่บิดาต้องอยู่ในการดูแลของแพทย์ด้วยอาการของคนแก่ที่

ป็นอะไรมาก

บอุ่นใจที่โตมรถาม แล้วในใจก็ผุดคำพูดของบิดาที่ว่าท่านคงจะนอนตายต

รื่องกลั่นแกล้ง ที่ฟ้องโตมรก็ไม่ได้ เพราะชายหนุ่มรักน้องสาวคนนี้สุดหัวใจ ที่สำคัญก็คือโตมรนั่นแหละที่ไม่

เกย์หรือ

ไม่ทันจะได้ก็มีเสียงหนึ่งแ

านายยังนั่งอยู่ด้วย ขอโทษนะ ว่าแต่ฉันยังไม่รู้เลยว่านายเป็นอ

่งทานไอศกรีมอยู่แบบนี้ แต่กับหนุ่มน้อยคนนี้ไม่ใช่ หลายครั้งที่เธอเห็นโตมรพาสงกรานต์ติดสอยห้อยตามมาด้วยเสมอ ไม่ว่าจะเป็นเร

ไม่มองทาง เลยโดน

ูดมากไปเดี๋ยวก็ได้เจอดีอีกหรอก ไหล่กว้างเลิกขึ้นอย่างเซ็งๆ ความอยากในรสชาติหวานลิ้นของไอศกรีมมลายหา

กเบาๆ “แล้วเป็นอะไรมากไหมคะ?

จ้านี่มันกลัวหมอกับเข็มฉีดยาขึ้นสมอง ถ้าไม่บังคับมา มีหวังปล่อยให้แผลเน่าเปื่อยจน

ไหร่แล้วไม่รู้ ริมฝีปากขมุบขมิบ ‘ใครว่ารีบจะไปดูพ่อ ทำไมถึงได้มานั่งถามโน่

ปวดฉี่ขอไปห้อ

้องรีบไปเอาของให้คุณพ่อ แต่ถ้าทำอย่างนั้นก็จะทำให้ดาหลาเอาเอกสารให้คุณโตไม่ได้” ดารกามีสีหน้ากั