นท

ั้งกี่หนแล้ว ฉันไม่แจ้งความจับก็บุญเท่าไหร่แล้วย่ะ” สายต

ี่เริ่มคืบคลานเข้ามาในใจที่ไม่

ำไมใจมันถึงไม่รับฟังก็ไม่รู้ หรือเป็นเพราะได้รับการปกป้องจากอี

บที่จมูก “ปากรูปกระจับอวบอิ่ม...น่าจูบที่สุด ที่ผมรู้แล้วว

บดคลึงขบกัดอย่างอ่อนโยนแผ่วเบาเหมือนกับผีเสื้อที่โบยบินเสาะหาอาหาร

ิ้นสากสอดแทรกล่วงล้ำเข้าไปเที่ยวท่องในโพรงปากนุ่

ริกพอ ๆ กับกายที่อ่อนระทวยจนต้องเอนอ

ึง ไม่ว่าจะจับต้องที่ใดก็ล้วนแล้วแต่ทิ้งเพลิงไฟร้อนผ่าวไว้ให้ นิ้วยาวร้อนเหมือนกับถ่านไฟลากไล้ตาม

ราเนตรมีขนาดกะทัดรัด แต่พอสัมผัสเข้าจริง มันกลับเต็มไม้เต็มมือ นุ่มหยุ่นจ

าก้าวเข้าไปในบ้าน เหลือบสายตามองว่าตรงส่วนใดที่เขาจะวางหญิงสาวลงได้บ

เขาก้าวยาว ๆ ไปในทันที ค่อย ๆ วางร่างเล็กลงทั้งที่ยังไม่ถอนจุมพิตหลอกล่อให้อีกฝ่ายน

สี้ยวหน้าของคนที่มัวแต่ตะลึงงัน มองทรวงอวบอิ่มในเสื้อชั้นในบางเบาที่สะท้อนขึ้นลงตามจังหวะการหายใ

ิลวามวาวทอดมองดาราเนตรอย่างอบอุ่น

ฉันสัญญาจะไม่ทำให้เธอเจ็บปวด” ปรมัตถ์บอก

กิ่งไผ่ยามต้องลมแรง เธอไม่รู้ว่าจะวางมือไว้ตรงไหนดี จึงยกขึ้นวางบนบ่ากว้าง แต่มันกล

ทรวงข้างหนึ่ง ริมฝีปากหนาอ้างับปลายยอดที่นูนเด่นขึ้นมา สลับเรียวลิ้นลากไล้เวียนวน

ยู่ระหว่างสองเต้าอวบอิ่มนุ่มนิ่มสลับไปมาทั้งสองทร

าจะได้ฉีกทึ้งดึงเสื้อผ้าของดาราเนตรและตัวเอง

างกายมันเบาหวิว มันลอย ๆ เหมือนอยู่ในห้วงแห่งควา

ออก ทำให้เขาได้สัมผัสเนินเนื้ออิสตรีบอบบางที่ยังไม่แย้มบาน แต่เพราะหูแว่วได้ยิน

แรง ขบกัดฟันกราม

ีบลุกขึ้นไปยืนอยู่มองสาวน้อยแก้มแดงน่าหลงใหลอยู่ไม่ไกลที่หากม

แกอยู่ไหนน

ัก ใบหน้าสวยหวานแดงปลั่งพอ ๆ กับประกายในดวงตาที่แวววาวราวกับลูกแก้วมองคนที่ย

กฝ่าย ริมฝีปากขมุบขมิ

ถามแบบตีขรุม อดยิ้มไม่ได้กับ

ป็นอะไรกับคุณ

ข้าไปนั่งแนบชิด สอดแขนโอบกระชับจนร่างเล็กบางก่ายเกยไปนั่งอย

ต่อหน้าต่อตาเพื่อนคุณนี่แหละ” เขาเดาเอาว่าเสี

้เลือดอาบ อย่ามาเรียกว่าดาราเนตร!” หญิงส

วมันพร้อมที่จะหลอมละลายกลายเป็นขี้ผึ้งถูกลน

ต่เอาไว้คราวหน้าดีกว่า กลัวเพื่อนคุณจะรับไม่ได้” ดวงตาเข้มแพรว

อง ฉันเรียกตั้งนา

อว่าเพื่อนไปก่อนด้วยความหงุดหงิด ใบหน้าขาวนวลบูดบึ

อดจูบกับผู้ชายกลางถนน แล้วยังจะบอกว่าเลือกผู้ชาย...กุ๊ยแต่งตัวสกปรกน่าขยะแขยงมาเป็นสามี เธอร้อนใจยืนไม่ติดที