“ตื้อเมี

ขึ้นค้ำยันศีรษะไว้ ดวงตาสีนิลประกายแสงจ้องมองดวงหน้าของหลานสาวร่างบอบบางที่เขาเฝ้าโห

นี้วันหยุดนะไม่ไปโรงเรี