ไม่ได้รับความเมตตาจากฮันนาเลยแม้แต่น้อย เพราะอุ้งม

ังไงไปอ่อย

ด้ทำอย่างที่พี่ฮ

นังสารเลว แกจะแร

รชรของจิรัชยาที่ดูอวบอิ่มกว่าตนเองลงไปกระแทกพื้นถนน

นา... อย่าทำฉัน

กเส้นผมของจิรัชยาอีกครั้ง ขยุ้มและดึง

๊ย.

กของฮันนา หยาดเลือดทะลักซึมออกมาจากมุมปากอิ่ม

ันนา... อย่าทำฉันเ

ระทำแม้แต่น้อย ความริษยาในรูปโฉมของจิรัชยาอัดแน่นเต็มอก เพราะหล่อนรู้ดีว่าหาก

ก! แกมันก็แ

ย่าทำฉันเลย อย่าทำฉันเลย... ไ

ลงหยิบไม้กวาดที่จิรัชยาใช้กวาดถนนมาถือเอาไว้ หล่อนเงื้อสูงกลางอากาศ และกำลังจะฟาดใ

ย่าทำร้ายจินนี่เลยเจ้า

ดาของหล่อนจนเกิดมีมารหัวขนอย่างจิรัชยาขึ้นมานั่น

มใคร น

ิรัชยาพยายามดันร่างของมารดาออกไป แต่ผู้เป็น

หน แม่จะไม่ยอม

ไม้ฟาดขึ้นสูง ก่อจะฟาดลงมาไม่ยั้ง ร่างของจันจิราพยายามรับแรงกระแ

าตีแม่ของจินนี่ ได้โปรด... หย

่นหวั่นไหว จนกระทั่งฮาริสได้ยิน และลงมาห้ามปราม เพราะเกร

หยุดเดี

จะตีลงบนร่างของสองแม่ลูก ห

ตีไปพวกมัน

มโหนี่คะ

ือของลูกสาวคนโปรด และพ

งค์สุลต่านยังไงล่ะ นี่ก็เกือบจะได้เวลาที่

นายืนกัดฟันแน่น มองสองแม่ลูกที่ต

ไปก่อนนะ

ราชวังแล้ว ฮาริสก็มองสภาพสองแม่ลูกทาสของตนเอง ว

ียบร้อย แล้ว

้แต่ครั้งเดียว ด้วยความปวดร้าวทรมาน ท่านแค่ทำให้หล่อนเกิดมา แต่ไ

่ท่านก็ไม่เคยที่จะมอบให้ มีเพียงความเย็นชา ห่างเ

ามผิดพลาด แต่แม่ก็รักหล่อนยิ่งกว่าดวงใจ ในขณะที่

หรือว่าอยากถูกฉันเฆี่ยน”

่ะ ท่า

ก่อนจะพาหล่อนคลานออกจากตรงนั้น หอบร่างก

บเราอย่างนี้ด้วยจ๊ะ ทำไมเขาถึงไม

ถ้วน แต่ทุกครั้งที่ถามออกไป แม่ก็ทำได้แค่เพ

ูก” แม่ตอบเหม

หลุดพ้นจากความทุกข์นี้เสีย

ีวิตของพวก

าห์ ฉันไม่อยากทนอยู่ที่นี

เสธเหมือนเช่นเคย “แม่ไปไ

เงียบๆ ขณะทำแผลให้กับหล่อนอย่างเบามือ หล่อนมองแม่ด้วยความสงสาร แ

ลิดอกแตกใบเบ่งบานรับภมรหนุ่ม เสียงน้ำตกจำลองดังกังวานคลอเคลียราวกับเสียงเครื่องดนตรีที่ถูกบรรเลงด้วยน

มเพคะ องค

ยยิ้มหวานไม่ต่างจากน้ำเสียงให้กับเขา หล่อนมักจะมาหาเขาเวลานี้

ม่นำอาหารอร่อยๆ ม

คะ ก็เลยลืมเวลาไปเลย หม่อมฉั

อนงามทั้งกาย งามทั้งกิริยามารยาท แถมฝีมือทำอาหารก็

้าหรอก แค่กำลั

ะ” ฮันนายิ้มห

แล้วก็มากินด้วยกัน” ลูฟาสต

มฉันเกรงว่าจะ

็นองค์สุลตาน่าของเราในไม่ช้านี้

ันนาได้ทีก็อดที่จะกล่าวหามารีอาห์ไม่

อก แต่เจ้าอย่าไปใส่ใจอะไร

ครั้งเดียว” ฮันนาแสดงท่าทางเป็นคนดีที่น่าสงสารได้อย่างแนบเนียนจนน่า

ุกระด้างขึ้น เมื่อสมอง

าวของเ

... นิสัยแย่จริงๆ เมื่อคืนก็เพิ่งจะหนีออกไปเที่ยวนอกวังมา ท่านพ่อจับได้ก็เ

์สินะ” ลูฟาสเค้นเสียงเด

าห์เสด็จออกนอกวังอีกแล

าไหร่ก็ไม่ยอมฟัง

ะ เพราะถ้าหม่อมฉันเดาไม่ผิด ผู้ที่ชักชวนองค์หญ

ที่มีต่อจิรัชยาก็ยิ่งเพิ่มพูนมากยิ่งขึ้น และเขาก็คิดว่าตั

เดี๋ยวเราจะกินอาหาร

องค์สุ

นั่งข้างเรา

ินขึ้นไปนั่งข้างเรือนกายกำยำของจ้าวผู้ครองแคว้นทันที