ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 4 ตอนที่ 4

จำนวนคำ:2049    |    อัปเดตเมื่อ:25/02/2022

และเดินจิ้มขนมมาใส่จาน จากนั

่อยสมหน้าต

หม่ จนเผลอเรอออกมาเสียงดังจนคนอื่นหันมามอง หล่อนยิ้มแก

กไปสูดอากาศนอกงาน แต่ก็ต้องชะงักเท้าเมื่อเสียงแหบของชา

นนั่

ไม่มีลูกชายจอมเย็นชาของเขาอยู่ด้วย จึงก้าวเท้าเดินเข้าไ

สบายด

ะไม่สบายตรงที่ค

นุกดี” ปรางสิตาหัวเราะเบาๆ รอยยิ้มขอ

นเห็นหนูกินข

ะรู้สึกอับอาย “คือหนูกินเย

ฉันชอบผู้หญิงที่มีความ

. ขอบคุ

ป็นไม้เสียบลูกชิ้นมาบ้านตลอด ฉันเห็นแล้วก็กลัว

“ท่านเป็นคนอารมณ์ดีมา

งจริงนะ” ชายสูง

หนูทร

จ้าลูกชายของฉันมันบอกกับฉันว่าหนูน่ะเป็นแม่ห

าของชายสูงวัยที่ผ่านร้อนผ่า

ช่กานติม

่อ.

็รู้ เพราะฉันเคยเห

ดเผือด ช้อนตามองชายส

บอกใครไม่ได้เด็ดขาดว่า

ึงพอใจ “หนูเป็นเด

นไม่มีทางเลือก จำต้อ

จะไล่คนดูแลคนเก่าออก ชอบตะคอกฉันบ่อยๆ

ท่านมากนะคะ แต่หนูคงท

มือเล็กขาวสะอาดของปรางสิตา

ต้องการหนู หนูสัญญานะว่

่อ.

จะไม่แพร่งพรายความลับ

้องดึงมือออกจากอุ้งมือของ

คุณท่าน

้องขอบคุณ สั

ญาค่

ายยิ้มกว้างด

ชะงักเล็กน้อย ก่อนจะถามขึ้น “คุยกันมาสองค

ูว่าปราง

าะดีนะ ฉันชอ

ทำให้ปรางสิตารู้สึกว่าตัวเองมีค่าขึ้นมาไม่น้อย หล

เจน ซึ่งมันคงจะดีไม่น้อย หากชายสูงวัยคนนี้ไม่ใช่บิดาของผู้ชายผู้มีใบหน้าราวกับเ

ของเขา และครั้งที่สองก็คืองานเลี้ยงคืนนั้นที่เขาเข้าใจว่าหล่อน

าะคงไม่อาจจะทานทนต่อสายตาดูแคลนหย

ณมากค่

บคุณเลย นี่ฉัน

มหนูเลยน่ะค่ะ หนูก็เลยรู้สึกตื่นเต้

่อหรอก อย่างน้อยๆ คนที่ตั้งชื่อให้หนูก็ต้อง

ดลง และเศร้าหมองจนโ

ดไปหรือเปล่า ถ้า

ง และฝืนยิ้ม “ท่านไม

ทำไมทำหน้า

หนูคือครูพี่เลี้ยงที่สถา

กมือขึ้นแตะบ่าบอบบางของปรางสิตา ท่ามกลางสายตาคม

ะหนู ฉันไม

่น้ำตาก็ยังคลอเบ้า “คือหนู... แค่รู้สึกสะท้อนใจเล็กน้อย เมื่อคิดถึงพ

กมาตามร่องแก้ม ปรางสิตา

แค่นั้นจริงๆ” หญิงสาวสะอื้นไห้ออกมา จนโมฮัมหมั

ตนเองลงบนท่อนแขนหญิงสาวอย่างให้กำลังใจ “ถ้าหนูต้องการ

ท้อนออกมาจากดวงตาของท่าน หัวใจของหล่อนพองฟูคับอก สายตาแ

ณค่ะท่

ริงๆ นะ ไม่

ากนะคะ” หลังจากป้ายน้ำตาทิ้งจนแห้งก็ฝืนยิ้มออกมา “นอกจาก

บหนู อยากให้ห

่อ.

นจะให้หนูมาอยู่ด้วยใ

ได้คิดแบบนั

ที่นั่นไม่มีใครต้องการหนูแล้ว หนู

...

คงไม่เหมาะนะ

นเม้มปากแน่นเป็นเส้นตรง พยายามผ่อนคลายความหวาดกลัวและความตึงเครียดใ

มหมัดเอ่ยทักทายลูกชาย และไม่สนใจหน้าตาบู

้จักกับ... หนูปราง... อ้

พราะผมเชื่อว่าทุกคนที่นี่ ในงานเลี้ยงนี้ ต่างได้ยินชื่อเสียงเรี

จนปรางสิตาต้องเม้มปากแน่นเป็นเส้นตรงตลอดเวลา

อดีต พ่อไ

เดียวก็คือความสวย ความฉอเลาะของสตรี” เจ้าชายคาฟาห

img

สารบัญ

บทที่ 1 ตอนที่ 1 บทที่ 2 ตอนที่ 2 บทที่ 3 ตอนที่ 3 บทที่ 4 ตอนที่ 4 บทที่ 5 ตอนที่ 5 บทที่ 6 ตอนที่ 6 บทที่ 7 ตอนที่ 7
บทที่ 8 ตอนที่ 8
บทที่ 9 ตอนที่ 9
บทที่ 10 ตอนที่ 10
บทที่ 11 ตอนที่ 11
บทที่ 12 ตอนที่ 12
บทที่ 13 ตอนที่ 13
บทที่ 14 ตอนที่ 14
บทที่ 15 ตอนที่ 15
บทที่ 16 ตอนที่ 16
บทที่ 17 ตอนที่ 17
บทที่ 18 ตอนที่ 18
บทที่ 19 ตอนที่ 19
บทที่ 20 ตอนที่ 20
บทที่ 21 ตอนที่ 21
บทที่ 22 ตอนที่ 22
บทที่ 23 ตอนที่ 23
บทที่ 24 ตอนที่ 24
บทที่ 25 ตอนที่ 25
บทที่ 26 ตอนที่ 26
บทที่ 27 ตอนที่ 27
บทที่ 28 ตอนที่ 28
บทที่ 29 ตอนที่ 29
บทที่ 30 ตอนที่ 30
บทที่ 31 ตอนที่ 31
บทที่ 32 ตอนที่ 32
บทที่ 33 ตอนที่ 33
บทที่ 34 ตอนที่ 34
บทที่ 35 ตอนที่ 35
บทที่ 36 ตอนที่ 36
บทที่ 37 ตอนที่ 37
บทที่ 38 ตอนที่ 38
บทที่ 39 ตอนที่ 39
บทที่ 40 ตอนที่ 40
บทที่ 41 ตอนที่ 41
บทที่ 42 ตอนที่ 42
บทที่ 43 ตอนที่ 43
บทที่ 44 ตอนที่ 44
บทที่ 45 ตอนที่ 45
บทที่ 46 ตอนที่ 46
บทที่ 47 ตอนที่ 47
บทที่ 48 ตอนที่ 48
บทที่ 49 ตอนที่ 49
บทที่ 50 ตอนที่ 50
บทที่ 51 ตอนที่ 51
บทที่ 52 ตอนอวสาน
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY