ูบ... แค่จูบเดียวเท่านั้นเขาก็แทบอยากจะเนรมิตห้องลองเสื้อผ้าให้กลายเป็นเตียงนอนใหญ่ของตัวเองเสียแล้ว บ้าชะมัด ทำไมจะต้องยอมให้แม่สาวแพศยา ราคาถูกอย่างวาดจันทร์

ีกท

ความอับอายและขมขื่นเป็นที่สุด ไม่ว่าจะเมื่อไหร่ ไม่ว่าจะเวลาไหน หล่อนก็แพ้คามิเอ

มนตร์ร้ายของคามิเอล การ์รัสโซ่ จอมมารร้ายคนนี้สักที วาดจันทร์คิดอย่างเจ็บปวด ก่อน

ีไปกว่ากันแม้แต่นิดเดียว จะดีกว่าก็ตรงที่ชาย

ิดประตูรถให้เมื่อเห็นคาม

ะก้าวขึ้นไปบนรถ แต่เสียงอุทานของมาตินก็ดังขึ

ไรหรื

มันบิดเบี้ยวผิดรูปผิด

ที่ยุกยิกอยู่กับลำคอของเขาอยู่นานหลายนาที แต่สุดท้ายผลที่ออกมาคือมันบิดเบี้ยวไม่เป็

นใหม่ และเล

ับน

้กับเจ้านายของตัวเองเบาๆ จากนั้นก็อดไม่

ผูกเนคไทให

ม่ใช่คนผูกเนคไทเป็นอย่างแน่นอน และแน่นอนว่าจะต้องไม่ใช่

” มาตินพึมพำ ก่

ื้อและผูกมานี่ ที่ห้องแต่งตัวของนายก็มีลายนี้ แบบนี้เหมือนกั

มือนกับว่าอยากม

พูดของโจชัว แต่เสียงของคามิเอลที่ดังท

ม พวกนายได้ถูกส่งไ

มไปเดี๋ยวน

ี่ใหญ่ที่สุดในเมืองอิสตันบูลอย่างรวดเร็ว แต่กระนั้นสมองของคามิเอลกลับหาได้ห่างไกลจากวาดจันทร์ไม่ เพราะรสจูบของหล่อนที่เขาพึ่งได้ร

กกัน รสชาติของเขาทำให้กายสาวของหล่อนร้อนวูบวาบ เลือดเนื้อเดือดพล่านร้อนฉ่าโดยไร้เหตุผลใดๆ มารองรับ ทั้งๆ ที่รู้ว่าเกินเอื้อม ทั้งๆ ที่รู้ว่าไม่คู่ควร แต

จันทร

ำให้คนที่กำลังนั่งเ

ินมีอะไรกับจ

หน้าด้วยความรู้สึกแท้จริงจากหัวใจ แม้

แล้ว พี่จะมาชวน

้สิ

กลับบ้านด้วยกัน เพราะบ้านของเชอินอยู่ไม่ไกลจากบ้านของหล่อนนัก แต่แล้วความคิดของหล่อนก็พลั

ระสาอะไ

็นใบหน้าของคนที่อยู่เบาะหลังชัดๆ เท่านั

. คามิ

เชอินมองคามิเอลอย่างส

จ๊ะ” วาดจันทร์หันไปตอบ ก่อนจะหั

ตัวก่อ

๋ยวก

ทสะทำให้วาดจันทร์และเชอินที่กำลังจะเดิน

ดังนั้นคุณจึงไม่ใช่พระเ

ยืนอยู่ข้างๆ กับวาดจันทร์ด้วยสายตาน่าส

าวจะหันมาปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย “ขอบคุณมากค่

ันมืด

ีพี่เชอินกลับเป็นเพื่อน

ชอิน และนั่นก็ทำให้เชอินยิ้มกริ่มด้วยความดีใจเป็นที่สุด แต่คนที่กำลังเดือด

. เอ่อ ไม่สิ อาจจะผัวของเธอ โอเคฉันจะไม่รบกวน มาตินออกรถได้” จบคำพูดร้ายกาจ

จนลับสายตา จึงหันมาถามวาดจันทร์

ะน้องจันทร์ และเขาก็ยังแสดงท่า

่มีทางเป็นไปได้อย่างแน่นอน “อย่าพูดอะไรที

นะ พี่รู้สึกว่าเ

ู้ชายคนนั้นหรอกจ๊ะพี่เชอิน จันทร์เป็นแค่เด็กกะโปโล เป็นแค่ผู้หญิงจรจัด ไม่ใช่นางฟ้า นางสวร

้เชอินอดใจคอไม่ดีไม่ได้ “น้องจันทร์พูดตัดพ้อ เหมือนกั

จ๊ะ จันทร์ไม่อาจเอื

ตัวเองมันเป็นเรื่องที่ยากลำบากและไม่มีทาง

ีกว่านะพี่เชอิน

์ไม่รังเกียจพี่ เย็นนี้พี่ขอทานม

่สุด แต่พอหันมาเห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความน

ี่เมื่อเที่ยงจัน

น้องจันทร์ พี่

้วยลำบากใจ หล่อนไม่อยากให้เชอินเกิดความหวังขึ้นมาอีกครั้งหลังจ